برخی ادعا می‌کنند که نوشیدن مایعات همراه با وعده‌های غذایی برای هضم غذا مضر است. برخی دیگر می‌گویند که این کار می‌تواند باعث جمع شدن سموم در بدن شود و خب این برای سلامتی خطرناک است. با شنیدن این صحبت‌ها ممکن است به شک و تردید برای نوشیدن آب همراه با غذا برسید، اما باید عنوان کنیم که این فقط یک شنیده است و بهترین زمان برای نوشیدن آب برای هر فرد متفاوت است. این مقاله به شواهد تأثیر نوشیدن مایعات همراه با وعده‌های غذایی بر هضم و سلامتی شما پرداخته است و این موضوع را بررسی خواهد کرد.

نوشیدن مایعات با غذا: خوب است یا بد؟

اصول هضم سالم غذا

برای اینکه بدانیم چرا آب همراه با غذا روی هضم اثر می‌گذارد، باید بدانیم که اساس و پایه دستگاه گوارش و هضم غذا به چه صورت است. هضم غذا پروسه‌ای است که از خوردن غذا و جویدن آن در دهان آغاز می‌شود. جویدن به غدد بزاقی شما سیگنال می‌دهد که شروع به تولید بزاق کنند که حاوی آنزیم‌هایی است که به تجزیه غذا کمک می‌کند.

هنگامی که غذا وارد معده می‌شود، با ترشحات اسیدی معده مخلوط می‌شود، که این ترشحات باعث تجزیه غذا می‌شوند و مایع غلیظی به نام کیموس (chyme) تولید می‌کند.

در روده کوچک، کیموس با آنزیم‌های گوارشی پانکراس و اسید صفراوی از کبد مخلوط می‌شود. اینها باعث تجزیه بیشتر کیموس می‌شوند و هر ماده مغذی را برای جذب در جریان خون آماده می‌کنند.

اکثر مواد مغذی با عبور کیموس از روده کوچک جذب بدن می‌شوند. به این معنا که مواد مغذی پس از رسیدن به روده بزرگ توسط این مواد تجزیه می‌شوند و تنها بخش کوچکی برای جذب باقی می‌ماند. زمانی که مواد مغذی وارد جریان خون شما می‌شوند، از آنجا به نواحی مختلف بدن می‌روند. هضم زمانی به پایان می‌رسد که مواد باقیمانده دفع شوند. بسته به چیزی که می‌خورید، کل این فرآیند هضم می‌تواند بین 24 تا 72 ساعت طول بکشد.

آیا نوشیدن مایعات همراه با غذا هضم را دچار مشکل می‌کند؟

همه این را می‌دانیم که نوشیدن کافی مایعات در طول روز، فواید بسیاری برای ما دارد و خصوصا مزایای نوشیدن آب از همه بیشتر است. اما با این حال، برخی افراد ادعا می‌کنند که نوشیدن مایعات همراه با وعده‌های غذایی ایده بدی است. در زیر سه مورد از رایج‌ترین استدلال‌های مورد استفاده برای ادعای اینکه مایعات همراه با وعده‌های غذایی به هضم شما آسیب می‌زند آورده شده است.

آیا نوشیدن مایعات همراه با غذا هضم را دچار مشکل می‌کند؟

ادعای اول: الکل و نوشیدنی‌های اسیدی بر بزاق تأثیر منفی می‌گذارند

برخی افراد استدلال می‌کنند که نوشیدن نوشیدنی‌های اسیدی یا الکلی همراه با غذا، بزاق را خشک می‌کند و هضم غذا را برای بدن دشوارتر می‌کند. الکل تولید بزاق را 10 تا 15 درصد کاهش می‌دهد. از طرف دیگر به نظر می‌رسد نوشیدنی‌های اسیدی ترشح بزاق را افزایش می‌دهند.

ادعای دوم: آب، اسید معده و آنزیم‌های گوارشی

بسیاری ادعا می‌کنند که نوشیدن آب همراه با غذا اسید معده و آنزیم‌های گوارشی را رقیق می‌کند و هضم غذا را برای بدن دشوارتر می‌کند. این ادعا نشان می‌دهد که دستگاه گوارش شما نمی‌تواند ترشحات خود را با توجه به میزان غلظت یک وعده غذایی تطبیق دهد، که نادرست است.

ادعای سوم: مایعات و سرعت هضم

سومین استدلال رایج علیه نوشیدن مایعات همراه با وعده‌های غذایی این است، که مایعات سرعت خروج غذاهای جامد از معده را افزایش می‌دهد.

تصور می‌شود که این کار زمان قرار گرفتن غذا در معرض اسید معده و آنزیم‌های گوارشی را کاهش می‌دهد و در نتیجه هضم ضعیف‌تر می‌شود. اما با این حال، هیچ تحقیق علمی این ادعا را تایید نمی‌کند.

در مطالعه‌ای که روی ترشحات معده یک فرد انجام شده، مشخص شد که اگرچه مایعات سریع‌تر از مواد جامد از دستگاه گوارش شما عبور می‌کنند، اما این موضوع هیچ تأثیری بر سرعت هضم غذای جامد نسبت به مایع ندارد.

نوشیدن مایعات ممکن است هضم را بهبود بخشد

 

مایعات به تجزیه تکه‌های بزرگ غذا کمک می‌کنند و باعث می‌شوند آن‌ها راحت‌تر از مری خارج شوند و وارد معده شما شوند.

آنها همچنین به حرکت آرام مواد غذایی در درون بدن کمک می‌کنند و از نفخ و یبوست جلوگیری می‌کنند. علاوه بر این، معده شما در طول هضم آب، اسید معده و آنزیم‌های گوارشی ترشح می‌کند. در واقع می‌توان گفت که آب برای عملکرد مناسب آنزیم‌ها کارآمد نیز است.

نوشیدن مایعات ممکن است هضم را بهبود بخشد

آب اشتها و کالری دریافتی را کاهش می‌دهد

نوشیدن آب همراه با وعده‌های غذایی می‌تواند به شما کمک کند بین لقمه‌ها مکث داشته باشید و این کار می‌تواند باعث ارسال سیگنال سیری به مغز شود. این کار می‌تواند از پرخوری جلوگیری کند و حتی ممکن است به کاهش وزن نیز کمک کند.

علاوه بر این، مطالعه‌ای که 12 هفته طول کشید نشان می‌دهد که شرکت کنندگانی که قبل از هر وعده غذایی 17 اونس (500 میلی‌لیتر) آب می‌نوشیدند، 4.4 پوند (2 کیلوگرم) بیشتر از افرادی که این کار را نمی‌کردند وزن کم کردند.

تحقیقات همچنین نشان می‌دهند که نوشیدن هر 17 اونس (500 میلی‌لیتر) آب، متابولیسم را حدود 24 درصد افزایش می‌دهد. جالب اینجاست که با گرم شدن آب تا دمای بدن، تعداد کالری سوزانده شده کاهش می‌یابد. این ممکن است به این دلیل باشد که بدن شما انرژی بیشتری برای گرم کردن آب سرد تا دمای بدن مصرف می‌کند. اما با این حال، اثر آب بر متابولیسم در بهترین حالت جزئی است و برای همه نیز صدق نمی‌کند. با این وجود استفاده از آب آشامیدنی که از بهترین مارک تصفیه آب خانگی تایوانی دریافت میکنید بسیار مناسبتر و کامل تر میتواند متابولیسم بدن انسان را تنظیم نماید.

بیشتر بخوانید: نوشیدن آب سرد چه خطرات و فوایدی دارد؟

به خاطر داشته باشید که این بیشتر در مورد آب صدق می‌کند، نه نوشیدنی‌های حاوی کالری. در یک بررسی، زمانی که مردم نوشیدنی‌های شیرین، شیر یا آبمیوه‌ها را همراه با غذا می‌نوشیدند، ثابت شد که کل کالری دریافتی آنها با نوشیدن این مایعات همراه با غذا 8 تا 15 درصد بیشتر شد.

آب اشتها و کالری دریافتی را کاهش می‌دهد

 

سخن پایانی

وقتی نوبت به نوشیدن مایعات همراه با وعده‌های غذایی می‌رسد، می‌توانید تصمیم گیری را بر اساس بدن خود و آن چیزی که برای آن خوب بوده است، انجام دهید. بدن افراد با هم فرق دارد و هر بدن یک نوع عکس‌العملی به نوشیدن مایعات و خوردت خوراکی‌های مختلف دارد.

اگر نوشیدن مایعات همراه با غذا برای شما حس خوبی ندارد، احساس نفخ می‌کنید یا رفلاکس معده شما را بدتر می‌کند، قبل یا بین وعده‌های غذایی مایعات بنوشید. در غیر این صورت، هیچ مدرکی مبنی بر اجتناب از نوشیدن مایعات همراه با وعده‌های غذایی وجود ندارد.

برعکس، نوشیدنی‌هایی که درست قبل یا در حین غذا مصرف می‌شوند می‌توانند هضم را تقویت کنند، به آبرسانی بدن کمک کنند و احساس سیری را در شما ایجاد کنند. فقط به یاد داشته باشید که انواع آب سالم‌ترین انتخاب است و آب تصفیه شده نیز سالم‌ترین انتخاب برای شما است.

بیشتر بخوانید: آیا آب کالری دارد؟

آب درمانی ژاپنی روشی است که در آن چندین لیوان آب که به دمای اتاق رسیده اول صبح نوشیده می‌شود. همچنین در این روش درمان، غذا خوردن 15 دقیقه طول می‌کشد و وعده‌های غذایی فاصله‌ای طولانی دارند و میان وعده نیز در آن گنجانده شده است.

در حالی که برخی از افراد گزارش داده‌اند که این عادت غذایی ژاپنی‌ها، توانسته بر روی سلامت آنها اثر مثبت بگذارد، اما بسیاری این سؤال را در ذهن دارند که آیا این روش درمانی یک ابزار موثر برای کاهش وزن است یا خیر. در این مقاله قصد داریم تا توضیح دهیم آیا آب درمانی ژاپنی برای کاهش وزن موثر است یا خیر.

آیا آب درمانی ژاپنی به کاهش وزن کمک می‌کند؟

آب درمانی برای کاهش وزن

مطالعات علمی به طور خاص بر روی آب درمانی ژاپنی انجام شده است و شواهدی مبنی بر کاهش وزن در این الگوی مصرف آب به دست آمده است.

گفته می‌شود، آبرسانی بدن که مؤلفه اصلی آب درمانی است، به کاهش وزن کمک می‌کند. به خاطر داشته باشید که عوامل دیگر مانند کیفیت کلی رژیم غذایی و میزان تحرک و ورزش نیز بر لاغری اثر دارد.

آبرسانی بدن می‌تواند روی لاغری اثر بگذارد

نوشیدن انواع آب آشامیدنی می‌تواند باعث احساس سیری در فرد شود، زیرا آب فضای معده شما را اشغال می‌کند. به این ترتیب، از هوس کردن و پرخوری که هر دو می‌توانند به افزایش وزن ناخواسته کمک کنند، جلوگیری می‌شود.

یک مطالعه نشان داده است که بزرگسالان دارای اضافه وزن یا چاقی که 30 دقیقه قبل از غذا 2.1 فنجان (500 میلی‌لیتر) آب می‌نوشیدند نسبت به بزرگسالانی که قبل از غذا مایعات مصرف نمی‌کردند، 13 درصد غذای کمتری در هر وعده غذایی خوردند. مطالعه دیگری در مردان با وزن متوسط ​​نتایج مشابهی را به همراه داشته است.

علاوه بر این، یک بررسی نشان داد که نوشیدن آب به طور قابل توجهی مصرف انرژی در حالت استراحت (REE) را در بزرگسالان افزایش می‌دهد. REE به تعداد پایه کالری‌هایی که بدن شما در حالت استراحت می‌سوزاند اشاره دارد.

علاوه بر این، تحقیقات نشان می‌دهد که جایگزینی آب به جای نوشیدنی‌های دارای شیرین کننده می‌تواند کالری دریافتی را کاهش دهد که در صورت مصرف آن نوشیدنی‌ها، فرد با افزایش وزن مواجه خواهد شد.

در نهایت، مدت زمان 15 دقیقه‌ای غذا خوردن و استراحت دادن به معده بین وعده‌های غذایی و میان وعده‌ها ممکن است باعث کاهش کالری دریافتی شود.

آب درمانی برای کاهش وزن

نتایج مطالعات

با اینکه عنوان کردیم مصرف آب می‌تواند باعث سیری شود و کاهش وزن با آب شدنی است، اما برخی از مطالعات نشان داده‌اند که آبرسانی بدن و آب درمانی هیچ اثری بر کاهش وزن ندارد.

برخی از مطالعات نشان می‌دهند که مدت زمان غذا خوردن ۱۵ دقیقه‌ای در روش آب درمانی ممکن است کاهش وزن طولانی‌مدت را مختل کند، زیرا روده شما وقت ندارد به مغز شما سیگنال دهد که سیر شده است. در نتیجه، ممکن است بیش از حد و خیلی سریع غذا بخورید.

یک مطالعه نشان داده کودکانی که سریع غذا می‌خورند، سه برابر بیشتر از کودکانی که آرام غذا می‌خورند، دچار اضافه وزن می‌شوند. برعکس، آهسته غذا خوردن نیز با کاهش خطر اضافه وزن همراه است.

تحقیقات بیشتر نشان می‌دهند که محدودیت کالری دریافتی بدن ممکن است منجر به کاهش وزن شود و سطح هورمون گرسنگی گرلین نیز افزایش یابد. این یکی از دلایلی است که نشان می‌دهد چرا تنها 20 درصد از افرادی که وزن کم می‌کنند، می‌توانند این روند را برای طولانی مدت ادامه دهند.

آب درمانی ژاپنی چگونه کار می‌کند؟

در حالی که آب درمانی روشی است که خاستگاه آن ژاپن است، اما عمدتاً به لطف تبلیغات بسیاری که برای آن شده، به عنوان روشی قبول شده در تمام دنیا شناخته می‌شود.

دو مؤلفه اصلی برای نحوه عملکرد آب درمانی ژاپنی وجود دارد. اول، طرفداران آب درمانی، 4 تا 5 لیوان 6 اونس (180 میلی‌لیتر) آبی که به دمای اتاق رسیده را با معده خالی هر روز صبح، 45 دقیقه قبل از هر غذا یا نوشیدنی می‌نوشند. (در ابتدا فقط با ۱ تا ۲ لیوان شروع کنید و به تدریج مقدار آن را افزایش دهید.) سپس، در طول روز مانند معمول آب می‌نوشید و به علائم تشنگی خود توجه می‌کنید.

علاوه بر این، اکثر طرفداران این روش درمانی توصیه می‌کنند که هر وعده غذایی 15 دقیقه طول بکشد و حداقل 2 ساعت قبل از خوردن یا نوشیدن هر چیز دیگری به معده خود استراحت دهید.

اگرچه هیچ محدودیتی برای مصرف یا مقدار مصرف مواد غذایی در آب درمانی وجود ندارد، اما کاهش وزن پایدار مستلزم انتخاب غذایی سالم است و تنها به هیدراسیون بدن محدود نمی‌شود.

معمولا قرار نیست که آب درمانی را برای طولانی مدت ادامه دهید، چرا که برخی از افراد فواید آن را در عرض چند هفته تا چند ماه مشاهده می‌کنند و تا زمانی که به نتیجه دلخواه خود برسید، می‌توانید به این روش ادامه دهید.

آب درمانی ژاپنی چگونه کار می‌کند؟

خطرات احتمالی آب درمانی ژاپنی

در حالی که آبرسانی بدن برای سلامت آن بسیار مفید است، اما نوشیدن بیش از حد آب ممکن است مضراتی برای بدن داشته باشد.

آبرسانی بیش از حد بدن، که به آن مسمومیت با آب نیز می گویند، زمانی رخ می‌دهد که مقدار زیادی آب در مدت کوتاهی بنوشید. این مشکل می‌تواند خیلی سریع غلظت سدیم را در جریان خون شما کاهش دهد و منجر به وضعیت خطرناکی به نام هیپوناترمی شود. مسمومیت با آب، در صورت عدم درمان ممکن است باعث تهوع، استفراغ، تشنج، کما و حتی مرگ شود.

در حالی که هیپوناترمی در میان افراد سالم با کلیه‌های دارای عملکرد طبیعی نادر است، اما بهتر است از نوشیدن بیش از حداکثر مقدار آبی که کلیه‌های سالم می‌تواند دفع کنند (حدود 4 فنجان (945 میلی‌لیتر) در ساعت) اجتناب کنید.

اگرچه نوشیدن 4 تا 5 لیوان آب توصیه شده در رژیم آب درمانی ژاپنی در صبح برای بیشتر بزرگسالان احتمالاً بی‌خطر است، اما ممکن است برای برخی افراد منجر به مشکلاتی شود. برای استفاده از این روش درمانی، باید به بدن خود نگاه کنید و اگر احساس ناراحتی کردید از نوشیدن آب خودداری کنید.

خطرات احتمالی آب درمانی ژاپنی

سخن پایانی

آب درمانی ژاپنی به دلیل فوایدی که برای کاهش وزن دارد، بسیار مورد توجه قرار گرفته؛ اما شواهد علمی کافی برای حمایت از این مزیت وجود ندارد. اما با این حال، آبرسانی کافی بدن ممکن است باعث شود که احساس سیری کنید و سراغ پرخوری و افزایش وزن نروید.

اما آبرسانی بدن تنها بخشی از پازل کاهش وزن است و آب درمانی ژاپنی ممکن است دریافت کالری را بیش از حد محدود کند، که می‌تواند منجر به دریافت سریع غذا و افزایش وزن شود. البته در مورد مصرف آب نیز بایدهای و نبایدهایی نیز وجود دارد که رعایت آنها منجر به نتیجه گرفتن ار این روش می‌شود. آب تصفیه شده به وسیله بهترین دستگاه تصفیه آب خانگی می‌تواند انتظار شما از نوشیدنی سالم برای این روش درمانی را برآورده کند.

آلودگی آب زمانی اتفاق می‌افتد که یک منبع آبی معمولاً توسط مواد شیمیایی یا میکروارگانیسم‌ها آلوده شود. این مواد می‌توانند آب را برای مصرف انسان و حتی در محیط زیست آلوده کنند. آب یک منبع ضروری برای حیات تمام موجودات روی زمین و حتی بقای خود زمین است. اگر منبع آب با یکی از موادی که نام بردیم و دیگر مواد آلوده کننده آب آشامیدنی آلوده شود، می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی در انسان مانند سرطان یا بیماری‌های قلبی عروقی شود.

این مقاله به بررسی علل آلودگی آب، چگونگی تأثیر آن بر سلامت انسان و اقداماتی که مردم می‌توانند برای جلوگیری از آن انجام دهند، پرداخته است.

آلودگی آب چه اثراتی بر سلامت انسان دارد؟

آلودگی آب

آب یک منبع طبیعی است که همه موجودات زنده به آن نیاز دارند. آب سالم و پاک علاوه بر مصرف خوراکی، در تولید و برای توسعه اجتماعی و اقتصادی نیز استفاده می‌شود. اما با این حال، طبق گزارش سازمان ملل متحد (UN)، 2.2 میلیارد نفر به خدمات آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند. سازمان ملل متحد و سازمان جهانی بهداشت (WHO)، آمار زیر را در مورد آلودگی آب فهرست کرده‌اند:

  • بیش از نیمی از جمعیت جهان از خدمات بهداشتی ایمن برخوردار نیستند.
  • حدود 2 میلیارد نفر در کشورهایی زندگی می‌کنند که سطح آلودگی آب در آنها بالا است، یعنی میزان آب آشامیدنی سالم موجود در این کشورها، کمتر از مقدار مورد نیاز مردم است.
  • کارشناسان تخمین می‌زنند که تا سال 2025، نیمی از جمعیت جهان در محیطی با آلودگی آب زندگی خواهند کرد.
  • حدود 785 میلیون نفر از خدمات اولیه آب آشامیدنی برخوردار نیستند.
  • از سال 1990، آلودگی آب تقریباً در تمام رودخانه‌های آسیا، آمریکای لاتین و آفریقا بدتر شده است.

منابع آلودگی آب

آب به عنوان مایعی حلال شناخته می‌شود. این توانایی در آب باعث می‌شود که خیلی سریع با دیگر مواد ترکیب شود و آنها را در خود حل کند. در زیر تنها برخی از راه‌های متعددی که باعث آلودگی آب می‌شوند را بیان می‌کنیم:

منابع آلودگی آب

فاضلاب و پساب

آب پس از استفاده تبدیل به فاضلاب می‌شود. فاضلاب می‌تواند خانگی باشد، مانند مایعی که از توالت، سینک، یا دوش به بیرون از خانه راه پیدا می‌کند، یا از مصارف تجاری، کشاورزی یا صنعتی به وجود آید. فاضلاب همچنین به آب بارانی نیز گفته می‌شود که روغن، نفت، نمک جاده، زباله‌ها یا مواد شیمیایی را از زمین به آبراهه‌ها هدایت می‌کند.

سازمان ملل تخمین می‌زند که 80 درصد آب فاضلاب بدون تصفیه یا پاکسازی، دوباره به اکوسیستم باز می‌گردد. در سال 2017، سازمان ملل دریافت که 2 میلیارد نفر در سراسر جهان به امکاناتی مانند توالت دسترسی ندارند. این سازمان همچنین کشف کرد که 673 میلیون نفر به طور آشکار در خارج از خانه مدفوع می‌کنند.

کشاورزی

صنعت کشاورزی یکی از بزرگترین مصرف کنندگان آب شیرین است. در آمریکا، حدود 80 درصد از آب مصرفی به کشاورزی اختصاص داده می‌شود. کشاورزی همچنین منبع اصلی آلودگی در رودخانه‌ها و نهرها به شمار می‌آید. یکی از راه‌هایی که کشاورزی باعث آلودگی آب می‌شود، از طریق آب باران است. هنگام بارندگی، آلاینده‌هایی مانند کودها، فضولات حیوانی و آفت‌کش‌ها از مزارع وارد آبراهه‌ها می‌شوند و آب را آلوده می‌کنند.

آلاینده‌های حاصل از کشاورزی معمولاً حاوی مقادیر زیادی فسفر و نیتروژن هستند که باعث رشد جلبک در آب می‌شوند. این جلبک‌ها سمومی تولید می‌کنند که ماهی‌ها، پرندگان دریایی و پستانداران دریایی را می‌کشند و همچنین به انسان نیز آسیب می‌رسانند.

علاوه بر این، هنگامی که این جلبک‌ها از بین می‌روند، باکتری‌های تولید شده در هنگام تجزیه جلبک‌ها از اکسیژن موجود در آب استفاده می‌کنند. این کمبود اکسیژن باعث می‌شود که عملا آب به مایعی بی‌ارزش تبدیل شود که همین موضوع باعث مرگ ماهی‌ها می‌شود. سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) تخمین می‌زند که تقریباً 245000 کیلومتر مربع جهان دارای چنین آبی است.

پلاستیک و زباله از منابع آلودگی آب

 

تقریباً ما سالانه 1.4 میلیارد تن زباله تولید می‌کنیم. 10 درصد از این ضایعات را پلاستیک تشکیل می‌دهد. به دلیل محبوبیت استفاده بیش از حد از پلاستیک در این سال‌ها، کارشناسان تخمین می‌زنند که سالانه 4.8 تا 12.7 میلیون تن زباله وارد اقیانوس‌ها شود.

پلاستیک و زباله به طرق مختلف وارد آب می‌شوند:

  • خالی شدن زباله از روی کشتی‌ها
  • زباله‌هایی که از محل‌های دفن زباله به اقیانوس راه پیدا می‌کنند
  • بسته‌های مواد غذایی و دیگر زباله‌هایی که مردم داخل دریاها و در کنار ساحل می‌ریزند

پلاستیک و زباله از منابع آلودگی آب

پلاستیک‌ها و انواع زباله در آب‌ها، هم می‌توانند برای انسان و هم برای موجودات آبزی بسیار خطرناک باشند. ماهی‌های دریا ممکن است زباله را با غذا اشتباه بگیرند، آن را بخورند و در نهایت بمیرند.

پلاستیک‌های موجود در آب تجزیه نیز می‌شوند و از این تجزیه میکروپلاستیک‌ها به وجود می‌آیند. میکروپلاستیک‌ها قطعات کوچک پلاستیکی هستند که اندازه آنها کمتر از 5 میلی‌متر است. ماهی‌ها ممکن است این میکروپلاستیک‌ها را بخورند و بعد انسان‌ها هستند که ماهی را می‌خورند و چرخه وارد شدن میکروپلاستیک‌ها به بدن انسان و ماهی به این ترتیب ادامه پیدا می‌کند.

سازمان ملل اعلام کرده است که زباله‌های پلاستیکی در اقیانوس‌ها سالانه باعث مرگ بیش از یک میلیون پرنده دریایی می‌شود. زباله‌های پلاستیکی همچنین مسئول مرگ بیش از 100000 پستاندار دریایی در سال هستند.

نفت

آلودگی نفتی زمانی رخ می‌دهد که تانکرهای نفتی محموله خود را داخل آب‌ها بریزند. با این حال، نفت همچنین می‌تواند از طریق کارخانه‌ها، مزارع و شهرها و همچنین از طریق صنعت کشتیرانی وارد دریا شود.

زباله رادیواکتیو در منابع آلودگی آب

زباله‌های رادیواکتیو می‌توانند هزاران سال در محیط زیست باقی بمانند و ایمنی موجودات مختلف را با مشکل مواجه کنند. اگر زباله‌های رادیواکتیو به طور نادرست دفع شوند، می‌توانند وارد آب شوند و آب را برای انسان، حیات موجودات دریایی و محیط زیست خطرناک کنند.

زباله رادیواکتیو در منابع آلودگی آب

فراکینگ

فراکینگ فرآیند استخراج نفت یا گاز طبیعی از سنگ است. در این تکنیک از مقادیر زیادی آب و مواد شیمیایی در فشار بالا برای شکستن سنگ استفاده می‌شود. مایع ایجاد شده توسط فراکینگ حاوی آلاینده‌هایی است که می‌تواند منابع آب زیرزمینی را آلوده کند.

آلودگی آب و سلامت انسان

در ادامه برخی از اثرات منفی‌ای که آلودگی آب می‌تواند به طور مستقیم بر سلامت انسان بگذارد را بیان خواهیم کرد:

خوردن میکروپلاستیک

افراد می‌توانند میکروپلاستیک‌ها را از طریق آب آشامیدنی یا از طریق خوردن غذاهای دریایی آلوده، وارد بدن خود کنند. در خلیج توکیو در سال 2016، دانشمندان 64 ماهی آنچوی را برای مصرف میکروپلاستیک مورد بررسی قرار دادند – 77٪ آنها دارای میکروپلاستیک در سیستم گوارشی خود بودند. (منبع)

مردم همچنین آنها را در نمک و سایر مواد غذایی کشف کرده‌اند. مطالعات نشان می‌دهند که میکروپلاستیک‌ها ممکن است باعث استرس اکسیداتیو، واکنش‌های التهابی و اختلالات متابولیک در انسان شوند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تایید این اثرات مورد نیاز است.

مصرف آب آلوده به فاضلاب

WHO خاطر نشان می‌کند که در سراسر جهان، حدود 2 میلیارد نفر از مردم جهان از منبع آب آشامیدنی دارای آلاینده‌های مدفوع استفاده می‌کنند. این آب آلوده می‌تواند حاوی باکتری‌های عامل بیماری‌هایی مانند اسهال، وبا، اسهال خونی، تیفوئید، هپاتیت A و فلج اطفال باشد.

طبق گزارش سازمان ملل، سالانه حدود 297000 کودک زیر پنج سال به دلیل بیماری‌های مرتبط با بهداشت نامناسب یا آب آشامیدنی ناسالم جان خود را از دست می‌دهند.

مصرف آب آلوده به فاضلاب

آب آشامیدنی حاوی ضایعات شیمیایی

آلاینده‌های شیمیایی آب مانند آفت‌کش‌ها، کودها و فلزات سنگین در صورت خورده شدن می‌توانند مشکلات جدی برای سلامتی به وجود آورند.

در سال 2014، ساکنان فلینت، میشیگان، به دلیل آزمایشات مختلف و تصفیه ناکافی منابع آب خود، آلودگی آب را تجربه کردند. آب آلوده باعث جوش‌های پوستی، ریزش مو و خارش پوست شد. میزان سرب در جریان خون کودکانی که از آن آب می‌نوشیدند نیز، دو برابر شد.

در صورت مصرف سموم شیمیایی در آب در معرض بیماری‌ها و خطرات زیر خواهید بود:

  • سرطان
  • اختلال هورمونی
  • تغییر عملکرد مغز
  • آسیب به سیستم ایمنی و تولید مثل
  • مشکلات قلبی عروقی و کلیوی

شنا در آب آلوده نیز می‌تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:

  • جوش‌های پوستی
  • التهاب ملتحمه
  • عفونت‌های تنفسی
  • هپاتیت

مبارزه با آلودگی آب

فردی که مایل به کاهش آلودگی آب است می‌تواند از طریق موارد زیر به این موضوع کمک کند:

  • کاهش استفاده از پلاستیک و بازیافت پلاستیک در صورت امکان
  • دفع صحیح مواد شیمیایی خانگی
  • تعمیر و نگهداری وسیله نقلیه خود و جلوگیری از نشت مواد مضر از خودرو
  • پرهیز از استفاده از آفت‌کش‌ها
  • تمیز کردن زباله سگ‌ها
  • انتخاب‌های پایدار در مورد غذا و نوشیدنی
  • وگان یا گیاهخوار شدن

البته که هر شخصی باید در حد توان خود برای کاهش این آلودگی‌ها تلاش کند، اما اگر با این اوصاف آلودگی‌ها در آب باقی ماند، می‌توانید برای خانه خود دستگاه تصفیه آب خانگی تهیه کنید و از وجود آن برای سالم کردن‌آب مصرفی خانه خود استفاده کنید.

برای این کار سراغ خرید بهترین تصفیه آب خانگی موجود در بازار بروید تا بتوانید میزان آلودگی را به حداقل برسایند.

مبارزه با آلودگی آب

نتیجه گیری

آلودگی آب یک مسئله جدی زیست محیطی است که می‌تواند توسط بسیاری از آلاینده‌ها به وجود آید. سلامت انسان می‌تواند با مصرف آب و یا شستشوی بدن با آب آلوده به خطر بیفتد. راه‌های مختلفی برای کمک به کاهش آلودگی آب وجود دارد. اگر عوارض شدیدی در مورد مصرف و استفاده از آب آلوده در خود مشاهده کردید، حتما به پزشک مراجعه کنید تا بتوانید آن را در سریع‌ترین زمان ممکن درمان کنید.

استانداردها در تمام جنبه‌های زندگی مدرن تفاوت بزرگی ایجاد می‌کنند. این حقیقت در مورد انواع آب آشامیدنی نیز صدق می‌کند. به آب آشامیدنی که هر روز می‌نوشید، دقت کنید. اگر شرکتی که مسئولیت تصفیه آب آشامیدنی را بر عهده دارد در مورد کارهای ایمنی و اصولی کوتاهی داشته باشد، ممکن است سلامت شما به خطر بیفتد.

استانداردها علاوه بر تصفیه خانه‌های شهری در مورد دستگاه‌های تصفیه آب خانگی نیز مهم هستند و سلامت بدن انسان در این مورد نیز در اولویت قرار دارد. در مورد دستگاه‌های تایوانی داشتن استاندارهای سازمان‌های بزرگ دنیا بسیار اهمیت داده می‌شود و به همین خاطر دستگاه‌های دارای سیستم اسمز معکوس تقریبا تمام استانداردهای دستگاه‌های باکیفیت را دارند. مینروا فیلتر مجموعه‌ای از دستگاه‌های تصفیه آب تایوانی را دارد که علاوه بر استانداردهای جهانی، توانایی حذف باکتری‌ها، ضایعات آب و بوی بد را دارند و در نهایت طعم آب را بهبود می‌دهند. این مواردی که عنوان کردیم تمام آن چیزی است که ما از استاندارد توقع و از همه مهم‌تر استاندارد دستگاه تصفیه آب NSF داریم که این دستگاه‌های تایوانی دارا می‌باشند.

درک مفهوم گواهینامه NSF می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین تصفیه آب خانگی را انتخاب و خریداری کنید. هنگامی که تحقیقات خود را برای دستگاه تصفیه آب شروع می‌کنید، ممکن است به بررسی محصول در وب‌سایت‌ها نگاه کنید یا حتی برای مقایسه آنها صدها تب و صفحه در لپ‌تاپ خود باز کنید. در این بررسی‌ها به حرف فروشندگان و کارشناسان این حوزه اعتماد می‌کنید و البته سراغ مقالات مختلف درباره دستگاه‌ها و ویژگی‌هایی آنها می‌روید.

چیزی که در این بررسی بسیار مهم است علامت گواهینامه NSF چاپ شده روی بسته‌بندی دستگاه‌ها است. برای درک بیشتر این گواهینامه و ضرورت آن در شناسایی دستگاه تصفیه آب تصمیم گرفتیم که در این مقاله به این موضوع بپردازیم.

گواهینامه استاندارد NSF برای دستگاه تصفیه آب چیست؟

استاندارد NSF

NSF International یکی از مهم‌ترین گواهی‌های “سازمان بهداشت و ایمنی عمومی” به شمار می‌آید و در بسیاری از برندهای تصفیه آب دیده می‌شود. هدف آن این است که اطمینان حاصل شود که محصولات همان‌طور که تولید کنندگان آنها ادعا می‌کنند، عمل کنند. علامت NSF را می‌توان بر روی بسته بندی محصولاتی که توسط سازمان‌های مسئول بررسی و تایید می‌شوند، پیدا کرد.

NSF یک سازمان غیرانتفاعی است که در سال 1944 فعالیت خود را آغاز کرد. اولین پروژه آن اجرای استانداردهای سلامت برای تولید نوشیدنی‌های مانند انواع نوشابه بود. این فدراسیون به عنوان فدراسیون بهداشت ملی شروع به کار کرد، اما پس از گسترش فعالیت آن به عنوان مرجعی برای تایید انواع محصولات از جمله محصولات مرتبط با بهداشت، زیبایی، پخت و پز، نظافت، ایمنی مواد غذایی، محیط زیست و غیره تعیین شد و پس از مدتی در سطح جهانی، به عنوان “NSF” شناخته شد و نام خود را به طور رسمی تغییر داد.

نقش آن در محصولات تصفیه آب فراتر از تست عملکرد است و شامل تعیین استانداردها و انجام آموزش‌های گسترده به عنوان مصرف کننده می‌شود. امروز این گواهی تضمین می‌کند که دستگاه‌های تصفیه آب به آنچه تولید کنندگان آنها ادعا کردند،‌ عمل می‌کنند. به عنوان مثال، اگر سازنده‌ای ادعا کند که دستگاه تصفیه آب باکتری‌ها را از آب حذف می‌کند، NSF آن را آزمایش می‌کند تا مطمئن شود که این کار را انجام می‌دهد. اگر دستگاه تصفیه آب ادعا می‌کند که می‌تواند سرب یا آرسنیک را حذف کند، دستگاه آزمایش می‌شود تا اطمینان حاصل شود که طبق وعده‌ها عمل می‌کند.

استاندارد NSF

انواع گواهینامه استاندارد NSF تصفیه آب خانگی

 

استاندارد NSF بر سه استاندارد متفاوت تقسیم می‌شود که که بر اساس این تقسیم بندی، کیفیت دستگاه‌های تصفیه آب را بررسی می‌کند. این سه استاندارد عبارت‌اند است:

  • NSF/ANSI 42
  • NSF/ANSI 53
  • NSF/ANSI 401

استاندارد NSF/ANSI 42 برای کاهش آلاینده‌های خاص یا غیر مرتبط با سلامت (مانند کلر، طعم و بو و ذرات) طراحی شده‌اند که ممکن است در آب آشامیدنی عمومی یا آب چاه وجود داشته باشند. استاندارد 42 در دستگاه‌ها، حداقل الزامات برای ایمنی مواد، یکپارچگی ساختار، کیفیت محصول و ادعاهای کاهش آلاینده‌ها و دیگر موارد مرتبط با سلامت را شامل می‌شود. این استاندارد بیشتر در مورد دستگاه‌های تصفیه آب دارای فیلتر کربن بلاک اعمال می‌شود، اما برای سایر دستگاه‌های تصفیه آب نیز کاربرد دارد.

شایان ذکر است که یک دستگاه ممکن است تحت این استاندارد و سایر استانداردهای NSF برای کاهش آلاینده‌های خاص (مثلاً کلر) باشد و لزوماً برای حذف همه آلاینده‌های موجود در آب، این گواهینامه را دریافت نمی‌کند. با توجه به کاهش ذرات، چندین کلاس برای تعریف سطح کاهش ذرات استفاده می‌شود، از کلاس VI برای دستگاه‌هایی که ذرات درشت 50 میکرومتر و بزرگتر را حذف می‌کنند تا کلاس I برای دستگاه‌های تصفیه آب آشامیدنی که کوچکترین ذرات زیر میکرون را کاهش می‌دهند (یعنی 0.5 تا 1.0 میکرون).

استاندارد NSF/ANSI 53 برای کاهش آلاینده‌های خاص مرتبط با سلامت که ممکن است در آب آشامیدنی عمومی یا آب چاه وجود داشته باشند، طراحی شده‌اند. استاندارد 53 حداقل الزامات را برای ایمنی مواد، یکپارچگی ساختار، کیفیت محصول و ادعاهای مربوط به کاهش آلاینده مرتبط با سلامتی را تعیین می‌کند. متداول‌ترین فناوری مورد توجه استاندارد NSF 53 فیلتر با روش کربن بلاک است و این استاندارد شامل هر دو محصول POU و POE می‌شود. برخی از محصولات استانداردهای NSF 42 و 53 را دریافت می‌کنند، چرا که هم اعدای کیفیت دارند و هم دستگاه را برای سلامت مناسب هستند.

اگر یک سیستم تصفیه آب مقدار قابل توجهی از یک آلاینده مضر خاص از آب آشامیدنی را کاهش دهد، NSF گواهی 53 را روی آن آزمایش می‌کند. چنین آلاینده‌های خطرناکی ممکن است میکروبیولوژیکی و مواد شیمیایی (شامل محصولات ضد عفونی کننده آب، آفت‌کش‌ها، علف‌کش‌ها و حشره‌کش‌ها) باشند. NSF در واقع تایید می‌کند که دستگاه قابلیت حذف این مواد را دارد. با بررسی دقیق برگه عملکرد یک محصول، می‌توانید مشاهده و بررسی کنید که آیا دستگاه در کاهش بسیاری از آلاینده‌ها موثر است یا فقط تعداد کمی از آنها را از آب حذف می‌کند.

استاندارد NSF / ANSI 401 توانایی دستگاه تصفیه آب را برای حذف 15 آلاینده دارویی و سمی بررسی می‌کند. این شامل فهرستی طولانی از موادی است که باعث نگرانی عمومی می‌شود؛ به ویژه داروها، آفت‌کش‌ها و حشره‌کش‌ها. نگرانی مردم به ویژه در مورد آب آلوده در مورد داروهای تجویزی نیز وجود دارد. داروهای تجویزی می‌توانند به محل‌های دفن زباله راه یابند یا در آب حل شوند و به زمین نشت کنند.

آلودگی آب ناشی از داروهای تجویزی و داروهای بدون نسخه و همچنین محصولات کشاورزی اتفاقی نگران کننده است. این استاندارد و گواهی به دستگاه‌هایی مانند دستگاه‌های دارای سیستم کربن داده می‌شود که توانایی حذف این مواد را دارند. البته که سیستم اسمز معکوس نیز از این گواهی بی بهره نیست.

انواع گواهینامه استاندارد NSF تصفیه آب خانگی

استفاده از استانداردهای NSF برای ارزیابی محصولات

استانداردهای NSF معیاری برای مقایسه دستگاه‌های تصفیه آب آشامیدنی هستند. اما قبل از ارزیابی محصولات تصفیه آب آشامیدنی، خوب است که در مورد روش فیلتراسیون دستگاه‌ها نیز تحقیق کنید. شما باید ویژگی‌های دستگاه را بدانید و آنها را درک کنید و همچنین از مشکلاتی که آب منطقه شما دارد نیز، آگاه باشید. فراتر از در نظر ویژگی‌های دستگاه، باید درک کنید که ظرفیت، سرعت تصفیه آب و همچنین ادعای آنها مبنی بر حذف مواد آلاینده چگونه است. به عنوان مثال، دستگاهی که دارای گواهی کاهش سرب در آب به میزان 40 گالن در 0.5 دقیقه است ممکن است نیازهای شما را برآورده نکند، اما افزایش حجم خروجی آب دستگاه می‌تواند روی حذف سرب از آب آشامیدنی اثر بگذارد.

شما نباید تصور کنید که تنها دیدن لوگوی NSF روی یک محصول به این معنی است که عملکرد محصول قابل قبول خواهد بود. ادعاها و نحوه کار نوشته شده روی جعبه و دفتر راهنمای محصول را به دقت بررسی کنید. ببینید که گواهینامه بر اساس کدام استاندارد NSF است. سپس، بررسی کنید که دستگاه بر روی حذف کدام ماده و آلاینده بیشتر تاکید کرده است.

NSF یک پایگاه داده آنلاین از تولید کنندگان و محصولات تایید شده را نگهداری می‌کند که مشاهده آن برای عموم آزاد است. این وب‌سایت اطلاعاتی در مورد آلاینده‌های خاصی که محصول تحت استانداردهای NSF خاص کاهش می‌دهد، ارائه می‌کند. با مراجعه به www.nsf.org می‌توانید به پایگاه داده NSF دسترسی پیدا کنید.

استفاده از استانداردهای NSF برای ارزیابی محصولات

سخن پایانی

آزمایش محصول و گرفتن استانداردهای جهانی و گواهینامه‌ها می‌تواند خیال شما را بابت خرید هر محصولی راحت کند. NSF یکی از استانداردهای مهم در حوزه دستگاه‌های تصفیه آب است که حضور آن روی جعبه نشان می‌دهد که دستگاه با آنچه ادعا می‌کند مطابقت دارد. در واقع این گواهی‌ها هستند که به کمک افرادی می‌آیند که در مورد نحوه کار و استاندارد این دستگاه‌ها اطلاعات کافی ندارند.

اینکه باید بدن را هیدراته نگه داریم تا به بقا ادامه دهیم، حقیقتی واضح و آشکار است. بدن شما نیاز به مصرف مقدار قابل توجهی آب در روز برای عملکرد صحیح دارد. این به این دلیل است که شما به طور مداوم آب را از طریق تعریق و ادرار دفع می‌کنید، بنابراین بدن شما باید مایعات از دست رفته را دوباره به دست بیاورد.

باید بدانید که بدون مصرف مقدار مناسب و به اندازه کافی آب، عمر طولانی نخواهید داشت. زنده ماندن بدون آب فقط برای چند روز امکان پذیر است. بسته به عوامل خاصی ممکن است در طی چند روز نشانه‌هایی از کم آبی را در بدن خود مشاهده کنید که به مرور نیز شدیدتر خواهند شد.

چه مدت می‌توانید بدون آب زندگی کنید؟

عوامل خاص در میزان نیاز بدن شما به آب

کم آبی اصطلاح پزشکی است که برای زمانی به کار می‌رود که بدن آب کافی برای عملکرد صحیح ندارد. بدن شما برای حفظ سلامتی روزانه به مقدار مشخصی آب نیاز دارد. این به این دلیل است که آب 60 درصد وزن بدن شما را تشکیل می‌دهد. این عدد در کودکان، حتی تا 75 درصد وزن بدن نیز می‌رسد.

به همین خاطر نمی‌توانید برای مدت طولانی بدون آب زنده بمانید، اما مدت زمان دقیقی که می‌توانید بدون آب زندگی کنید، متفاوت است. این به این دلیل است که عوامل خاصی در میزان نیاز بدن شما به آب نقش دارند، از جمله:

  • شرایط محیطی
  • سطح فعالیت
  • سن
  • سلامت بدن
  • وزن
  • ارتباط جنسی
  • مصرف غذا

عوامل خاص در میزان نیاز بدن شما به آب

تمام این عوامل نقش بسیار مهمی در نوع مصرف و نیاز بدن شما به آب دارند. به عنوان مثال، در آب و هوای گرم، بدن شما بیشتر عرق می‌کند که منجر به مصرف آب بیشتر می‌شود. اگر تب داشته باشید، استفراغ کنید یا اسهال داشته باشید، بدن شما با سرعت بیشتری آب از دست خواهد داد. همچنین اگر ورزش می‌کنید، آب بیشتری مصرف خواهید کرد و البته بدن شما نیاز به آب بیشتری دارد.

علاوه بر این، برخی از غذاهایی که می‌خورید میزان آب بیشتری نسبت به باقی خوراکی‌ها دارند. مصرف آب شامل دیگر خوراکی‌های آبرسان مانند انواع دمنوش و آبمیوه نیز می‌شود. با این حال، برخی از نوشیدنی‌ها مانند نوشیدنی‌های حاوی کافئین یا الکل، اثر عکس دارند و می‌توانند میزان آب بدن را کاهش دهند.

یک مطالعه در Archiv Fur Kriminologie  به این نتیجه رسید که شما نمی‌توانید بیش از 8 تا 21 روز بدون غذا و آب زنده بمانید. افرادی که در بستر مرگ هستند و انرژی بسیار کمی مصرف می‌کنند ممکن است تنها چند روز یا چند هفته بدون آب و غذا زندگی کنند.

آب برای بدن شما بسیار ضروری‌تر از غذا است. افرادی که بدون غذا اما با دسترسی به آب دست به اعتصاب غذا می‌زنند، می‌توانند چند ماه یا بیشتر زنده بمانند. یک مقاله در British Medical Journal توصیه می‌کند افرادی که در اعتصاب غذا هستند روزانه 1.5 لیتر آب بنوشند تا سطح مایعات را در بدن خود متعادل نگه دارند و حفظ کنند. این مقاله همچنین توصیه می‌کند که روزانه نصف قاشق چای‌خوری نمک به آب اضافه کنید تا سدیم از دست رفته در اثر تعریق جایگزین شود.

از آنجایی که مصرف آب برای سلامتی بسیار حیاتی است، موسسه پزشکی آکادمی ملی آمریکا توصیه می‌کند که زنان 2.7 لیتر آب در روز و مردان 3.7 لیتر در روز از طریق نوشیدنی‌ها و غذاها، آب دریافت کنند. این میزان مصرف آب در طول روز، برای افرادی است که سالم هستند توصیه شده، یعنی افرادی که فعالیت خاصی ندارند و در آب و هوای معتدل زندگی می‌کنند.

اگر آب ننوشید چه اتفاقی برای بدن شما می‌افتد؟

بدن شما با توجه به میزان آبی که دریافت می‌کند و شما مصرف می‌کنید، انرژی دارد. به احتمال زیاد میزان آب خوردن شما در طول روز بر اساس میزان تشنگی است که دارید. اگر زمانی که تشنه هستید سراغ نوشیدن انواع نوشیدنی و انواع آب آشامیدنی بروید، به احتمال زیاد میزان کافی آب در طول روز را دریافت خواهید کرد.

بدون آب کافی، نحوه عملکرد سیستم‌های مختلف در بدن شما تغییر خواهد کرد. سلول‌های شما بدون آب کافی کوچک می‌شوند. مغز شما به بدن شما سیگنال می‌دهد که کمتر ادرار کند و این خب این فعالیت کلیه‌ها را کم و مختل می‌کند. آنها برای عملکرد صحیح به مصرف آب کافی متکی هستند.

بدون آب کافی، کلیه‌ها انرژی بیشتری مصرف می‌کنند و خب این می‌تواند باعث نارسایی کلیه شود. کلیه‌های شما باید به اندازه کافی کار کنند تا مواد زائد از خون شما خارج کنند. در نهایت، کلیه‌های شما بدون مصرف آب کافی از کار می‌افتند. سایر اندام‌های بدن شما نیز ممکن است بدون آب از کار بیفتند.

کمبود آب بر سایر بخش‌های بدن نیز تأثیر می‌گذارد. بدون مصرف آب کافی:

  • دمای بدن شما تنظیم نمی‌شود.
  • میزان الکترولیت در بدن شما نامتعادل خواهد شد.
  • مفاصل شما ممکن است به درستی کار نکنند.
  • ممکن است مغز متورم شود.
  • فشار خون شما ممکن است افزایش یا کاهش یابد.

اگر آب ننوشید چه اتفاقی برای بدن شما می‌افتد؟

آیا مصرف غذا در تامین میزان آب بدن اثر دارد؟

 

شما فقط از آب و سایر نوشیدنی‌ها میزان آب مورد نیاز بدن خود را تامین نمی‌کنید. غذاهایی که در طول روز مصرف می‌کنید به اندازه‌ی 20 درصد از نیاز بدن شما به آب را تامین می‌کنند.

برخی افراد در صورت مصرف مقدار قابل توجهی میوه و سبزیجات که حاوی مقدار زیادی آب هستند، ممکن است حتی آب بیشتری از خوراکی‌ها دریافت کنند. مردم کشورهایی مانند یونان و کره جنوبی، بسیاری از این غذاها را در رژیم غذایی روزانه خود قرار می‌دهند که در نتیجه آب بیشتری از طریق غذاها دریافت می‌کنند.

آیا مصرف غذا در تامین میزان آب بدن اثر دارد؟

میوه‌ها و سبزیجات با بیشترین میزان آب عبارت‌اند از:

  • طالبی
  • توت فرنگی
  • هندوانه
  • کاهو
  • کلم
  • کرفس

سایر غذاهایی که حاوی مقدار زیادی آب هستند عبارت‌اند از:

  • ماست
  • پنیر کوتاژ
  • پاستا
  • میگو
  • ماهی سالمون
  • سینه مرغ

مصرف خوراکی‌های پر آب به جلوگیری از کم آبی بدن کمک می‌کند. با این حال، این خوراکی‌ها به تنهایی نمی‌توانند مقدار مورد نیاز بدن به آب و آن هم برای طولانی مدت را تامین کنند.

عوارض جانبی و خطرات مصرف محدود آب

برخی از عوارض جانبی و خطرات کم آبی بدن عبارت‌اند از:

  • کمبود انرژی
  • خستگی
  • گرمازدگی
  • تورم مغز
  • تشنج
  • کم خونی
  • نارسایی کلیه یا سایر ارگان‌ها
  • مرگ

عوارض جانبی و خطرات مصرف محدود آب

در صورت کم آبی باید مراقب مایعات مصرفی خود باشید. اینکه چه روشی را برای آبرسانی بدن خود انتخاب کنید، کاملا شخصی است و روش آبرسانی بدن از فردی به فردی دیگر متفاوت است. همچنین تنها کم آبی نیست که به بدن انسان آسیب میرساند. استفاده و نوشیدن آب آلوده لوله کشی شهری نیز میتواند بیماری های جبران ناپذیری را برای سلامت انسان منجر شود به همین جهت پیشنهاد میشود با خرید بهترین مارک دستگاه تصفیه آب خانگی تایوانی از آلودگی های روزمره آب لوله کشی جلوگیری نمایید.

بزرگسالان ممکن است فقط نیاز به نوشیدن آب برای آبرسانی مجدد بدن داشته باشند. کودکان کوچک ممکن است به نوشیدنی حاوی سدیم علاوه بر آب نیاز داشته باشند تا بتوانند به درستی نیاز بدن خود را تامین کنند.  اگر به شدت دچار کم آبی هستید، تزریق وریدی آب و نمک نیز ممکن است ضروری باشد.

سخن پایانی

برای حفظ بقا و زندگی، حتما باید به میزان آب بدن خود توجه کنید و درباره مزایای نوشیدن آب بیشتر بدانید. بدون آب، فقط چند روز می‌توانید زنده بمانید. به طور کلی، تشنگی می‌تواند نشانه خوبی برای درک نیاز بدن به آب باشد. به خاطر داشته باشید که ورزش، هوای گرم و بیماری می‌توانند باعث کاهش میزان آب در بدن شوند. اگر مشکوک به کم آبی هستید حتما با پزشک خود تماس بگیرید.

آیا در مورد سطح TDS در آب آشامیدنی زیاد شنیده‌اید؟ اگر به دنبال این هستید که آب آشامیدنی سالم مصرف کنید، خوب است که درباره این مفهوم بیشتر بدانید. در واقع باید گفت که، این معیاری است که در تشخیص آب سالم از آن زیاد صحبت می‌شود و البته در خرید دستگاه تصفیه آب نیز بسیار مهم است.

اگر نمی‌دانید معنی TDS در آب چیست، پیشنهاد می‌کنیم که مقاله تی دی اس در آب چیست را مطالعه کنید. اما در این مقاله قصد داریم تا با شما درباره نحوه استفاده از دستگاه تی دی اس صحبت کنیم.

نحوه استفاده از دستگاه تی دی اس به چه صورت است؟

چرا باید TDS را بررسی کنید؟

با اندازه گیری سطح TDS در آب، می‌توانید از خالص یا ناخالص بودن آبی که می‌نوشید مطمئن شوید. آیا می‌دانید حداکثر سطح آلودگی توصیه شده توسط مقررات EPA چه میزان است؟ حداکثر سطح TDS آب آشامیدنی 500 میلی‌گرم در لیتر است. چه آب آشامیدنی خود را از دریاچه مجاور تهیه کنید یا از لوله کشی‌های خانه، باید مطمئن شوید که این سطح ذکر شده را دارا می‌باشد. اگر می‌بینید که سطح آن بیش از 500 میلی‌گرم در لیتر است، پیشنهاد می‌کنیم که آن آب را ننوشید.

سطح ایده آل TDS آب آشامیدنی چه میزان است؟

 

گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO) در مورد TDS در آب آشامیدنی به این موضوع اشاره دارد که، داده‌های قابل اعتمادی در مورد اثرات احتمالی سلامتی مرتبط با TDS در آب آشامیدنی در دسترس نیست.

هیچ مقدار دستورالعمل مبتنی بر سلامت برای TDS ایده آل آب آشامیدنی پیشنهاد نشده است. از آنجایی که تی دی اس در آب به دلیل عوامل زیادی می‌تواند بالا باشد، بنابراین، در مناطقی که محتوای تی دی اس در منبع آب بسیار بالا است، باید به فکر کاهش میزان آن و سالم کردن آب بود.

طبق استاندارد مقررات EPA، حد مجاز TDS در آب آشامیدنی 500 میلی‌گرم در لیتر تعیین شده، اما با این حال، استانداردها همچنین به این نکته اشاره دارند که در صورتی که منبع جایگزینی برای آب آشامیدنی در دسترس نباشد، می‌توان این حد قابل قبول را تا 2000 میلی‌گرم در لیتر نیز در نظر گرفت. گزارش‌های حاکی از این است که اگر تی دی اس آب آشامیدنی بالاتر از 500 میلی‌گرم در لیتر باشد، ممکن است باعث تغییر طعم آب و البته تحریک دستگاه گوارش شود.

سطح ایده آل TDS آب آشامیدنی چه میزان است؟

وجود مواد جامد محلول در آب ممکن است بر طعم آن تأثیر بگذارد. خوش طعم بودن (طعم قابل قبول) آب آشامیدنی با توجه به میزان تی دی اس بررسی شده و این ارقام اعلام شده است:

سطح تی دی اس (mg/l) رتبه بندی
کمتر از 300 عالی
300 تا 600 خوب
600 تا 900 متوسط
900 تا 1200 بد
بالاتر از 1200 غیرقابل قبول

این محدودیت TDS قابل قبول فقط برای آب شیرین معمولی اعمال می‌شود، اما اگر آب حاوی ناخالصی‌های سمی مانند آرسنیک یا فلوراید باشد، باید به دنبال استاندارهای دیگری برای اثبات سلامت آب بود.

توجه به این نکته ضروری است که برخی از مواد معدنی محلول در آب برای سلامت انسان مفید هستند و بنابراین TDS بسیار کم یا صفر نیز توصیه نمی‌شود. کاهش سطح TDS به مقدار بسیار پایین نیز بر سطح pH آب تأثیر می‌گذارد که عدد آن، طبق اعلام سازمان‌های بهداشتی باید در محدوده 6.5-8.5 باشد. به همین جهت مارک مینروا تایوان، بهترین دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران محسوب میشود که سطح تی دی اس آب آشامیدنی را عددی بین 30 الی 90 تنظیم مینماید.

سطح تی دی اس (mg/l) دلایل مقبولیت/عدم پذیرش
کمتر از 50 قابل قبول نیست. زیرا آب با چنین سطح TDS پایینی حاوی مواد معدنی ضروری نیست.
50 تا 150 قابل قبول است، اما با این حال، سطح TDS در محدوده 80-150 ایده آل در نظر گرفته می‌شود. اگر از دستگاه تصفیه آب اسمز معکوس استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که سطح TDS آب تصفیه شده کمتر از 80 میلی‌گرم در لیتر نباشد.
150 تا 250 قابل قبول است. تا آنجایی که برای سلامت اندام‌های قلبی عروقی میشکلی ایحاد نمی‌کند، این محدوده TDS ایده آل است.
250 تا 350 قابل قبول است. معمولا آب در اکثر خانه‌ها در این محدوده تی دی اس است.
350 تا 500 قابل قبول است. طبق دستورالعمل BIS، سطح TDS زیر 500 میلی‌گرم در لیتر قابل قبول است.
500 تا 900 قابل قبول نیست. از یک دستگاه تصفیه آب اسمز معکوس با فیلتر معدنی ساز استفاده کنید.
900 تا 1200 قابل قبول نیست. از یک دستگاه تصفیه آب اسمز معکوس با فیلتر معدنی ساز استفاده کنید.
1200 تا 2000 قابل قبول نیست و برای نوشیدن مناسب نیست. یک دستگاه تصفیه آب اسمز معکوس را انتخاب کنید که بتواند آب را با تی دی اس 2000 میلی‌گرم در لیتر تصفیه کند.
بالاتر از 2000 این آب را ننوشید. اکثر دستگاه‌های تصفیه آب خانگی نمی‌توانند آب را با سطح TDS بیش از 2000 میلی‌گرم در لیتر تصفیه کنند.

چگونه سطح TDS در آب را در خانه بررسی کنیم؟

روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانید سطح تی دی اس را در آب اندازه گیری کنید. ما برخی از متداول‌ترین روش‌هایی را که می‌توانید در خانه‌تان استفاده کنید، گردآوری کرده‌ایم تا بدانید آیا آب سالم می‌نوشید یا خیر.

چگونه سطح TDS در آب را در خانه بررسی کنیم؟

 

روش اول: استفاده از تی دی اس سنج

تی دی اس سنج دستگاهی دیجیتال است که می‌توانید از آن برای بررسی عملکرد فیلتر آب، تست کیفیت آب، بررسی سختی آب و اطمینان از نوشیدن آب سالم استفاده کنید. تس دی اس سنج در فروشگاه‌های مربوطه موجود می‌باشد و شما به راحتی می‌توانید یک TDS سنج با کیفیت را خریداری کنید. برای استفاده از این دستگاه مراحل زیر را دنبال کنید:

  • درپوش محافظ دستگاه را بردارید.
  • TDS سنج را روشن کنید.
  • تی دی اس سنج را تا حداکثر سطح غوطه‌وری (6 سانتی‌متر) در آب فرو کنید.
  • به آرامی آن را در آب تکان دهید تا حباب‌های هوا از بین برود.
  • صبر کنید تا رقم روی دستگاه ثابت شود (تقریباً 10 ثانیه).
  • دکمه HOLD را فشار دهید و آن را از آب خارج کنید تا عدد را مشاهده کنید.
  • پس از استفاده، از دستگاه، آن را تکان دهید تا آب اضافی درون آن خارج شود و درپوش آن را بگذارید.

روش دوم: استفاده از کاغذ فیلتر و ترازو برای تست سختی آب

این یک روش معمول است که می‌توانید به راحتی در خانه خود برای اندازه گیری سطح TDS در آب آشامیدنی استفاده کنید. برای این کار به هیچ TDS سنجی نیاز ندارید، بلکه به چیزهای بسیار ساده روزمره نیاز دارید.

چه وسایلی نیاز دارید؟

  • یک لیوان استریل شده
  • نمونه‌ای از آب (آب لوله کشی یا آب باران) در لیوان
  • کاغذ فیلتر
  • ظرف
  • وسیله‌ای برای هم زدن
  • قطره چکان
  • ترازویی برای اندازه گیری

استفاده از کاغذ فیلتر و ترازو برای تست سختی آب

با فراهم کردن موارد بالا می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید:

مرحله 1 – ظرف را بر حسب میلی گرم وزن کنید و مطمئن شوید که ظرف کاملاً خالی و عاری از هر نوع ذرات است. این اندازه گیری را با حرف “A” یادداشت کنید و پس از انجام تمام مراحل به آن بازگردید.

مرحله 2 – همزن را بردارید و نمونه آب را در لیوان استریل شده به شدت هم بزنید. باید مایع را هم بزنید تا ذرات موجود در لیوان به طور مساوی توزیع شوند.

مرحله 3 – قطره چکان را بردارید و 50 میلی لیتر آب هم زده را بردارید. لطفا توجه داشته باشید که حتی در هنگام برداشتن آب، باید به هم زدن مایع ادامه دهید.

مرحله 4 – آب را از قطره چکان خارج کرده و 3 بار روی کاغذ صافی بریزید. مقداری رسوب در کاغذ صافی باقی خواهد ماند.

مرحله 5 – اگر ذره‌ای در کاغذ صافی مشاهده کردید، آنها را به ظرف منتقل کنید.

مرحله 6 – صبر کنید تا فیلتر (ذرات) کاملا خشک شود.

مرحله 7 – هنگامی که فیلتر روی ظرف خشک شد، ظرف را دوباره وزن کنید (با فیلتر) و آن را “B” نامید.

مرحله 8 – سطح TDS را با کم کردن B از A اندازه گیری کنید.

برای بررسی سطح TDS، از فرمول زیر استفاده کنید:

TDS = [(A-B)*1000]/ml

در این فرمول A نشان دهنده وزن ظرف + فیلتر و B نشان دهنده وزن ظرف است. از آنجایی که 50 میلی‌لیتر مقداری بود که با قطره چکان برداشتید، مقدار “ml” دJر این مورد 50 خواهد بود. مقدار نهایی سطح مواد جامد محلول در آب بر حسب میلی‌گرم در لیتر اندازه گیری می‌شود.

برای اینکه به بدنتان کمک کنید تا به درستی عمل کند، باید به میزان کافی در طول روز آب بنوشید و البته بدانید در طول چقدر باید آب بنوشیم. در طول روز و هنگام خواب، میزان مشخصی آب از طریق تنفس، تعریق و دفع مدفوع از سیستم گوارشی از دست خواهید داد. از این رو، برخی افراد قبل از خواب یک لیوان آب می‌نوشند تا در طول شب بدن خود را هیدراته نگه دارند. اما محققان این سوال را مطرح می‌کنند که آیا نوشیدن آب قبل از خواب مفید است یا خیر.

آیا نوشیدن آب قبل از خواب مفید است؟

آب و چرخه خواب منقطع

نوشیدن آب، آن هم قبل از خواب می‌تواند تعداد باعث تکرر ادرار شود. اما اگر قبل از خواب آب نخورید و یا میزان آن را کم نگه دارید، این کار به شما کمک می‌کند تا کمتر برای دفع ادرار از خواب بلند شوید و این باعث می‌شود که خواب بدون وقفه‌ای داشته باشید. نوشیدن یک یا دو لیوان آب قبل از خواب، می‌تواند این چرخه را تغییر دهد.

کم خوابی نیز می‌تواند بر سلامت قلب شما تأثیر منفی بگذارد. کمبود خواب همچنین می‌تواند روی رشد نیز اثر بگذارد و آن را دچار اشکال کند. اما دیگر معایب کم خوابی عبارت‌اند از:

  • فشار خون بالا
  • سطح کلسترول بالا
  • افزایش وزن

طبق یک مطالعه در سال 2019، بزرگسالانی که کمتر از شش ساعت در شب می‌خوابیدند، در معرض افزایش خطر سکته مغزی یا حمله قلبی بودند.

سن نیز می‌تواند در خواب و چرخه ادرار شما نقش داشته باشد. هر چه سن شما بالاتر می‌رود، فعالیت مثانه شما بیشتر می‌شود. دلیل این نیز کاملا به بیولوژی بدن انسان در سن بالا ربط دارد و عمده دلیل کارکرد بالای مثانه در سن بالا می‌تواند کاهش عملکرد شناختی به دلیل زوال عقل، یا سکته مغزی باشد که باعث می‌شود مغز شما در ارسال سیگنال‌ها به مثانه مشکل پیدا کند. دیابت و هیپرتروفی خوش خیم پروستات نیز می‌تواند بر عملکرد مثانه شما تأثیر بگذارد.

2 فایده نوشیدن آب قبل از خواب

به طور کلی نوشیدن آب به اندازه مزایای بسیاری برای سلامت بدن انسان دارد. اما مزایای نوشیدن آب قبل از خواب عبارت‌اند از:

2 فایده نوشیدن آب قبل از خواب

1. بهبود خلق و خو

طبق یک مطالعه در سال 2014، کمبود آب در بدن می‌تواند بر خلق و خوی شما اثر منفی بگذارد که در نهایت نیز می‌تواند بر چرخه کلی خواب و بیداری شما تأثیر بگذارد.

در این مطالعه 52 نفر حضور داشتند و به صورت همزمان میزان آب مصرفی آنها و در عین حال، شرایط خلق و خوی آنها نیز بررسی شد. افرادی که معمولاً مقدار زیادی آب می‌نوشیدند، زمانی که نمی‌توانستند به اندازه معمول آب بنوشند، آرام نبودند و از نظر روحی خیلی حال خوبی نداشتند.

افرادی که مصرف مایعات کم داشتند، با افزایش مصرف آب، احساس مثبت، رضایت و آرامش از خود نشان دادند.پاک کردن تصویر شاخص

2. سم زدایی طبیعی با نوشیدن آب

نوشیدن آب، به ویژه آب گرم یا ولرم، یکی از راه‌های طبیعی برای کمک به سم زدایی از بدن و بهبود هضم است. آب گرم گردش خون را افزایش می‌دهد، به بدن شما کمک می‌کند تا بتواند مواد زائد را تجزیه کند و میزان تعریق را نیز افزایش می‌دهد. تعریق باعث از دست دادن مقداری مایعات در طول شب می‌شود، اما نمک‌ها یا سموم اضافی نیز همراه با آن از بین می‌رود و در نهایت سلول‌های بدن پاک خواهند شد.

نوشیدن آب گرم قبل از خواب، شما را در طول شب هیدراته نگه می‌دارد و ممکن است به بدن کمک کند تا از شر سموم ناخواسته خلاص شود. همچنین ممکن است به تسکین درد یا گرفتگی معده نیز کمک کند.

اگر قصد شما رفع تشنگی است یا اگر می‌خواهید سرماخوردگی خود را درمان کنید، قبل از خواب به آب، لیمو اضافه کنید. این کار می تواند طعم جالبی به آب بدهد و لیمو همچنین حاوی ویتامین C است، که می‌تواند سیستم ایمنی بدن شما را تقویت و عفونت را در بدن درمان کند.

سم زدایی طبیعی با نوشیدن آب

بهترین زمان برای نوشیدن آب چه زمانی است؟

نوشیدن انواع آب قبل از خواب فواید زیادی دارد، اما نوشیدن آب در نزدیک‌ترین زمان به خواب می‌تواند چرخه خواب شما را مختل کند و بر سلامت قلب تأثیر منفی بگذارد.

برای جلوگیری از کم آبی و جلوگیری از مصرف آب اضافی در طول روز، باید آب کافی در طول روز بنوشید. یکی از نشانه‌های کم آبی ادرار تیره است. اگر به اندازه کافی آب می‌نوشید، ادرار شما باید به رنگ زرد روشن باشد.

نوشیدن هشت لیوان آب در روز بهترین حالت ممکن است، اما این تعداد می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. بسته به سطح فعالیت، آب و هوا یا باردار بودن ممکن است نیاز به نوشیدن آب بیشتری داشته باشید.

برخی از بهترین روش‌ها برای هیدراته ماندن عبارت‌اند از:

  • مصرف سبزیجات، میوه و به طور کلی خوراکی‌های آبرسان بدن را افزایش دهید، زیرا این خوراکی‌ها حاوی درصد زیادی آب هستند.
  • با هر وعده غذایی یک لیوان آب بنوشید.
  • قبل و بعد از ورزش آب بنوشید.
  • وقتی گرسنه هستید آب بنوشید زیرا گاهی تشنگی با گرسنگی اشتباه گرفته می‌شود.

بهترین زمان برای نوشیدن آب چه زمانی است؟

سخن پایانی

نوشیدن آب کافی در طول روز مهم است، اما با این حال، اگر مستقیماً قبل از خواب آب بنوشید، خواب شما ممکن است دچار اختلال شود و به همین خاطر، نتوانید راحت بخوابید. برای جلوگیری از بیدار شدن در شب، حداقل دو ساعت قبل از خواب از نوشیدن آب یا هر مایع دیگر خودداری کنید. ضمن این که آب مصرفی روزانه میبایست عاری از هرگونه آلودگی و با حفظ املاح مفید باشد به همین جهت پیشنهاد میکنیم که از بهترین دستگاه تصفیه آب خانگی برای حذف املاح مضر موجود در آب استفاده نمایید.

اگر نوشیدن آب قبل از خواب باعث بروز مشکلاتی در سلامت و خواب شما می‌شود، با پزشک یا متخصص تغذیه خود صحبت کنید. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا به مقدار مناسب آب برای بدن خود برسید و آن را در رژیم غذایی خود رعایت کنید.

بیشتر بخوانید: آیا اول صبح باید آب بنوشید؟

اصطلاح قلیایی به سطح pH آب اشاره دارد و در محدوده 0 تا 14 اندازه گیری می‌شود. به طور خلاصه می‌توان گفت که تفاوت بین آب قلیایی و آب معمولی در سطح pH است.

آب لوله کشی که در خانه همه وجود دارد، دارای سطح pH حدود 7.5 است. آب قلیایی PH بالاتری بین 8 تا 9 دارد. هر چه این عدد بیشتر باشد، مسلما آب قلیایی‌تر است. هرچه این عدد کمتر باشد، آب اسیدی‌تر است.

طبق مطالعه‌ای در سال 2013، آب با pH پایین (یا همان آب اسیدی) اثرات مخربی بر بدن انسان دارد. زمانی تصور می‌شد که خوردن غذاها و نوشیدنی‌های اسیدی ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. همچنین گفته می‌شود که رژیم غذایی اسیدی سلول‌های سرطانی را تغذیه می‌کند و به آنها اجازه رشد و گسترش می‌دهد.

برای روشن شدن این موضوعات و دانستن مزایای آب قلیایی و خطرات بالقوه آن، تصمیم گرفتیم که در این مقاله درباره این موضوع صحبت کنیم.

آیا آب قلیایی می‌تواند سرطان را درمان کند؟

آب قلیایی و سرطان

گفته می‌شود که آب قلیایی به کاهش اسیدی شدن خون در رگ‌ها کمک می‌کند. تصور می‌شود که نوشیدن آب با PH بالاتر می‌تواند متابولیسم شما را افزایش دهد و توانایی بدن شما را برای جذب مواد مغذی حیاتی بهبود بخشد. برخی معتقدند که این امر باعث ضعیف شدن سلول‌های سرطانی موجود در بدن شما می‌شود، زیرا سلول‌های سرطانی معمولا در محیط اسیدی رشد می‌کنند و به حیات خود ادامه می‌دهند. از این رو، استفاده از خوراکی‌های قلیایی با متعادل کردن سطح pH بدن ارتباط مستقیم دارد و نوشیدن آب و اینگونه خوراکی‌ها رشد سلول‌های سرطانی را کند یا متوقف می‌کند.

به طور کلی، آب قلیایی مایعی برای آبرسانی و هیدراته نگه داشتن دائم بدن نیز به شمار می‌آید و حتی در برخی افراد، ممکن است علائم مربوط به رفلاکس اسید معده را نیز بهبود بخشد. با این حال، در بدنی با عملکرد طبیعی، مصرف آب قلیایی تغییر اساسی در قلیایی و بازی بودن بدن ایجاد نمی‌کند.

تحقیقات درباره آب قلیایی و سرطان

در حال حاضر هیچ مدرک علمی برای حمایت از این موضوع وجود ندارد که آب قلیایی می‌تواند سرطان را درمان یا از آن پیشگیری کند. تقریباً غیرممکن است که سطح pH خون خود را با خوردن یا نوشیدن برخی غذاها یا مایعات تغییر دهید.

در شرایط عادی، بدن شما به طور طبیعی سطح pH را متعادل می‌کند و برای این کار نیاز به شرایط و مواد خاصی ندارد. بدن شما دارای مکانیسم‌های سلولی متعدد، پیچیده و مرتبط با هم است که در حفظ PH نقش دارند.

اگر سرطان دارید، نباید سطح pH کلی بدن خود را بیش از اندازه تغییر دهید. سلول‌های سرطانی اسید لاکتیک تولید می‌کنند، اما معمولاً برای تغییر سطح pH بدن شما کافی نیست. در حالی که آب قلیایی می‌تواند تعادل pH بهتری ایجاد کند، اما قلیایی بودن بیش از حد نیز برای بدن خطرناک است. به طور کلی، تحقیقات کمی در مورد چگونگی تأثیر قلیایی بر بدن انسان وجود دارد.

تحقیقات درباره آب قلیایی و سرطان

نحوه استفاده از آب قلیایی

در سال 2011، سازمان بهداشت جهانی (WHO) دستورالعمل‌های به روز شده‌ای را در مورد کیفیت آب آشامیدنی منتشر کرد. این دستورالعمل‌ها بیان می‌کنند که سطح pH معمولاً تأثیر مستقیمی بر افراد ندارد و آبی که با کلر ضد عفونی می‌شود، معمولاً دارای pH کمتر از 8.0 است.

اگر می‌خواهید از آب قلیایی استفاده کنید، می‌توانید آن را با استفاده از دستگاه‌های تصفیه آب قلیایی به دست آورید. اما، به خاطر داشته باشید که آب قلیایی بیش از حد ممکن است عوارض جانبی مانند ناراحتی معده و سوء هاضمه به وجود آورد.

خطرات و هشدارها درباره آب قلیایی

ساختار بدن به این صورت است که تنها برای نوشیدن آب قلیایی طراحی نشده است. با نوشیدن این مایعات می‌توانید تولید اسید در بدن خود را مختل کنید، که می‌تواند منجر به سوء هاضمه یا زخم معده شود.

سایر خطرات مصرف بی‌رویه‌ی آب قلیایی، شامل آسیب پذیری در برابر رشد بیش از حد باکتری‌ها و سایر میکروب‌هایی است که باعث عفونت در روده کوچک شما می‌شوند. همچنین ممکن است بدن شما در هضم و جذب مواد مغذی مشکل پیدا کند.

اگر مشکلات کلیوی دارید یا یک بیماری مزمن مرتبط با کلیه‌های خود دارید، قبل از استفاده از آب قلیایی با پزشک خود صحبت کنید زیرا ممکن است برای شما ضرر داشته باشد.

خطرات و هشدارها درباره آب قلیایی

از کجا می‌توانم آب قلیایی تهیه کنم؟

برای داشتن آب قلیایی در خانه خود می‌توانید بهترین تصفیه آب خانگی قلیایی را تهیه کنید. همچنین قطره‌هایی برای قلیایی شدن آب وجود دارد که می‌توانید از آنها استفاده کنید (البته برای این مورد باید با پزشک مشورت کنید).

به صورت کلی شواهد علمی برای تاثیر آب قلیایی بر سرطان وجود ندارد. اما مصرف آن مزایایی نیز دارد که با کنترل میزان مصرف خود می‌توانید به این مزایا دست پیدا کنید.

از کجا می‌توانم آب قلیایی تهیه کنم؟

اکنون چه کاری باید انجام دهید؟

اگرچه آب قلیایی به طور کلی برای نوشیدن بی خطر در نظر گرفته می‌شود، اما اگر تصمیم دارید آب قلیایی را امتحان کنید، در اینجا چند نکته وجود دارد:

  • در زمان متابولیسم، با نوشیدن انواع آب به صورت معمول مواد قلیایی تولید می‌شود که ادرار را قلیایی‌تر می‌کند.
  • اگر تصمیم دارید خودتان آب قلیایی بسازید، از آب مقطر استفاده کنید. این روش می‌تواند تعداد مواد افزودنی در آب را کاهش دهد.
  • در زمان غذا آب قلیایی ننوشید. نوشیدن آب قلیایی همراه با غذا ممکن است بر هضم بدن شما تأثیر منفی بگذارد.
  • مصرف هر خوراکی و مایعاتی باید به میزان نرمال باشد و از افراط پیشگیری کنید. آب قلیایی را نیز به میزان کافی و به اندازه بنوشید و زیاده‌روی نکنید.

در صورت مشاهده عوارض جانبی غیرعادی، مصرف آب قلیایی را قطع کرده و با پزشک مشورت کنید. آنها به شما کمک می‌کنند که علت را پیدا کنید و در صورت نیاز، رژیم غذایی خاصی به شما برای درمان ارائه می‌دهند.

احتمالاً دو اصطلاح “آب سخت” و “آب نرم” را شنیده‌اید. ممکن از خود پرسیده باشید که چه چیزی ممکن است سختی یا نرمی آب را تعیین کند و آیا می‌توان گفت که از این دو نوع آب کدام سالم‌تر است و کدام برای سلامت ضرر دارد.

با اینکه آب آشامیدنی به طور معمول شفاف و بی رنگ است، اما حاوی مواد معدنی و مواد شیمیایی است و غلظت برخی از مواد معدنی چیزی است که “سختی آب” را به وجود می‌آورد. این مقاله به تفاوت‌های بین این دو نوع آب و همچنین مزایا و معایب هر کدام می‌پردازد.

آب سخت در مقابل آب نرم: کدام یک سالم‌تر است؟

تفاوت بین آب سخت و آب نرم چیست؟

سختی آب در درجه اول با مقدار کلسیم و منیزیم موجود در آن تعیین می‌شود. سطوح بالاتر این مواد معدنی و سایر مواد معدنی آب را سخت‌تر می‌کند. سیستم‌ها و روش‌های تصفیه هستند که غلظت مواد معدنی موجود در آب را کاهش می‌دهند و به اصطلاح آب را نرم می‌کنند. آب نرم به جای داشتن سطوح بالای کلسیم و منیزیم، میزان بیشتری نمک و سدیم دارد.

چگونه می‌توان تشخیص داد که آب سخت است یا نرم؟

معمولاً نمی‌توانید با نگاه کردن به آب متوجه شوید که آب سخت است یا نرم. گاهی اوقات از برخی نشانه‌ها و علائم می‌توانید تشخیص دهید که آب سخت است و این می‌تواند از طریق مشاهده لکه بر روی اقلامی مانند ماشین ظرف‌شویی یا ماشین لباسشویی باشد.

چگونه می‌توان تشخیص داد که آب سخت است یا نرم

به صورت کلی علائم تشخیص آب سخت عبارت‌اند از:

  • پس از شستن دست‌ها، لایه‌ای از مایع شستشو را روی دستان خود حس می‌کنید. این ناشی از واکنش صابون با کلسیم برای تشکیل کف صابون است. اگر آب سخت است، ممکن است لازم باشد دست‌های خود را مدت بیشتری زیر آب نگه دارید تا این اثر از بین برود.
  • لکه‌هایی روی ظروف دیده می‌شود. این لکه‌ها می‌توانند روی لیوان‌ها و ظروف نقره‌ای که از ماشین ظرف‌شویی خارج می‌شوند ظاهر شوند. این لکه‌ها معمولاً ناشی از رسوبات کربنات کلسیم هستند.
  • لکه‌هایی روی لباس مشاهده می‌کنید. لکه مواد معدنی وقتی لباس‌ها را از ماشین لباس‌شویی بیرون می‌آورید نیز، ظاهر می‌شوند. همچنین این امکان وجود دارد که در صورت سختی آب، لباس‌ها زودتر از بین بروند.
  • فشار آب کمتر خواهد بود. رسوبات معدنی می‌توانند در لوله‌ها تشکیل شوند که اساساً قطر داخلی لوله‌ها را کوچک می‌کنند و جریان آب را کاهش می‌دهند.

به صورت کلی علائم تشخیص آب نرم عبارت‌اند از:

  • به صورت کامل کف مایع‌های شستشو از دست‌ها، ظروف و لباس‌ها پاک می‌شود.
  • لباس‌ها تمیزتر هستند و لکه‌ای روی آنها وجود ندارد و در نهایت نیز عمر آنها بیشتر خواهد شد.
  • فشار آب در خانه نرمال است.
  • کمی طعم سدیم یا نمک در آب احساس می‌شود و البته در برخی نقاط این طعم حس نمی‌شود.

آیا آب سخت برای سلامت مشکل ساز است؟

هیچ مشکل جدی در مورد نوشیدن آب سخت و سلامت وجود ندارد. اما با این حال، آب سخت می‌تواند به خشکی پوست و مو کمک کند. شستن مکرر موها با آب سخت می‌تواند باعث ایجاد احساس خارش در پوست سر شود. در این حالت معمولا گفته می‌شود که آب سخت و اگزما دشمن هم هستند و آب سخت می‌تواند اگزما را تشدید کند.

مواد معدنی موجود در آب سخت همچنین می‌تواند تعادل pH پوست شما را تغییر داده و آن را به در برابر باکتری‌ها و عفونت‌های مضر ضعیف کند. همان‌طور که گفتیم، افراد مبتلا به اگزما ممکن است در این حالت آسیب پذیرتر باشند.

اگر متوجه مشکلات پوستی و مویی شدید و حس کردید پوست و موهایتان خشک شده است، حتما باید به دنبال آب تصفیه شده و بهترین دستگاه تصفیه آب خانگی باشید تا بتوانید آب را نرم کنید. اگر این امکان پذیر نیست، با یک متخصص پوست در مورد مرطوب کننده‌ها و محصولات مو که می‌توانید برای مبارزه با اثرات آب سخت استفاده کنید، صحبت کنید.

آیا آب سخت برای سلامت مشکل ساز است

مزایای آب سخت چیست؟

از آنجایی که آب سخت حاوی غلظت بالایی از منیزیم و کلسیم است، نوشیدن آب سخت ممکن است به شما کمک کند تا میزان توصیه شده روزانه خود را از این مواد معدنی ضروری دریافت کنید.

برخی گمانه‌زنی‌ها مبنی بر اینکه نوشیدن آب سخت ممکن است فواید قلبی عروقی داشته باشد وجود دارد، اما هیچ نتیجه قطعی برای تایید این ادعا وجود ندارد.

آیا خطرات سلامتی مرتبط با نوشیدن آب نرم وجود دارد؟

اگر رژیم غذایی شما به طور معمول شامل منابع غنی از کلسیم و منیزیم است، احتمالاً هیچ خطری در نوشیدن آب با غلظت کمتر این مواد معدنی وجود ندارد. اما اگر در رژیم غذایی شما این مواد کم مصرف می‌شود، مصرف مولتی ویتامین یا مکمل‌های کلسیم یا منیزیم ممکن است برای رفع نیازهای روزانه شما کافی باشد.

نگرانی بزرگتر برای افراد مبتلا به فشار خون بالا است که ممکن است در معرض سدیم و نمک بالا باشند و این با افزایش فشار خون همراه خواهد بود.

همان‌طور که به بیماران دارای فشار خون بالا توصیه می‌شود که نمک کمتر استفاده کنند، به همان اندازه نیز توصیه می‌شود که از آب نرم کمتر استفاده کنند تا میزان دریافتی سدیم خود را کاهش دهند.

آب نرم همچنین می‌تواند سرب در آب آشامیدنی لوله‌ها را جذب کند و این می‌تواند برای سلامت مشکلاتی ایجاد کند.

آیا خطرات سلامتی مرتبط با نوشیدن آب نرم وجود دارد؟

فواید آب نرم چیست؟

استفاده از آب نرم برای مصارف تمیزکاری مانند شستشو ظروف، دست و لباس بسیار مناسب‌تر است، چرا که نیاز به مصرف بالای آب برای از بین بردن کف ندارد.

از آنجایی که کف به راحتی با آب نرم از بین می‌رود، ممکن است با عدم نیاز به شستشوی مجدد لباس‌ها یا ظروف، یا دوش گرفتن طولانی‌تر برای احساس تمیزی، در قبض آب خود صرفه جویی کنید.

برای از بین بردن سختی آب چه کنیم؟

 

دستگاه‌های تصفیه آب دارای سیستم اسمز معکوس می‌توانند غلظت آب را کاهش دهند و آب را به ماده‌ای سالم برای مصرف تبدیل کنند. این دستگاه‌ها کلسیم و منیزیم مازاد را از آب حذف می‌کنند و البته مواد معدنی مورد نیاز بدن را به آب برمی‌گردانند.

دستگاه‌های تصفیه آب به تعمیر و نگهداری مداوم نیاز دارند و برای اینکه از آنها در طولانی مدت استفاده کنید و نتیجه بگیرید، باید در تعویض فیلترهای تصفیه آب به موقع عمل کنید و آنها را با مدل‌های نو تعویض کنید.

برای از بین بردن سختی آب چه کنیم

سخن پایانی

اکثر مردم می‌توانند با خیال راحت آب سخت یا نرم را بدون عوارض جانبی بنوشند. اما این دو نوع آب می‌توانند برای برخی افراد مشکل ساز باشند. سطح بالای سدیم در آب نرم ممکن است برای برخی افراد نگران کننده باشد، اما می‌توان آن را با یک سیستم تصفیه آب مناسب مدیریت کرد.

اگر علاقه‌مند به نرم کردن آب آشامیدنی خانه خود هستید، ابتدا با یک لوله کش در مورد لوله کشی خانه خود مشورت کنید و بعد سراغ خرید دستگاه تصفیه آب مناسب بروید. همچنین خوب است قبل از خرید در مورد نیازهای تعمیر و نگهداری یک سیستم تصفیه آب اطلاعات به دست آورید.

شکی نیست که آب برای بدن انسان ضروری است. آب که 75 درصد از وزن بدن شما را تشکیل می‌دهد، نقش کلیدی در عملکرد بهتر بدن از عملکرد مغز گرفته تا عملکرد فیزیکی و هضم غذا و بسیاری موارد دیگر ایفا می‌کند. با این حال که نوشیدن آب کافی در روز امری واجب است، اما اینکه چه ساعتی در روز آب خوریم و حتی در طول چقدر باید آب بنوشیم برای بسیاری سوال است. در این مقاله قصد داریم تا نگاهی به بررسی‌ها بیندازیم تا به این نتیجه برسیم که بهترین زمان برای نوشیدن آب چه موقع است.

آیا بهترین زمان برای نوشیدن آب وجود دارد؟

نوشیدن آب در صبح

لذت بردن از یک لیوان آب می‌تواند باعث شود که در ادامه روز بهتر عمل کنید و شاداب باشید، اما آیا اول صبح باید آب بنوشید؟ ممکن است برخی افراد متوجه شده باشند که وقتی اول صبح خود را با نوشیدن آب شروع می‌کنند، در طول روز بدن آنها هیدراته باقی می‌ماند و این امر افزایش مصرف مایعات در طول روز را آسان‌تر می‌کند.

اگر دچار کم آبی بدن هستید، افزایش مصرف روزانه آب می‌تواند به افزایش سطح هیدراسیون بدن شما کمک کند، که ممکن است به ویژه برای بهبود خلق و خو، عملکرد مغز و افزایش سطح انرژی مفید باشد. در واقع، مطالعات نشان می‌دهند که دوری کردن از نوشیدن آب و مصرف کم آن می‌تواند بر حافظه، تمرکز، سطح اضطراب و خستگی تأثیر منفی بگذارد.

اما خب با اینکه در بسیاری از افراد نوشیدن آب در صبح جواب داده است و توانستند روز خود را بهتر سپری کنند، اما شواهدی وجود ندارد که نشان دهد نوشیدن انواع آب در صبح نسبت به زمان‌های دیگر در طول روز مفیدتر است.

نوشیدن آب قبل از غذا

اگر قصد کاهش وزن دارید، نوشیدن یک لیوان آب درست قبل از صرف غذا یک استراتژی عالی است. انجام این کار نه تنها به شما کمک می‌کند تا احساس سیری بکنید، بلکه میزان مصرف غذا در هر وعده غذایی را کاهش می‌دهد.

به عنوان مثال، یک مطالعه روی 24 فرد مسن نشان داد که نوشیدن 16.9 اونس (500 میلی لیتر) آب 30 دقیقه قبل از صبحانه باعث کاهش 13 درصدی تعداد کالری مصرفی در مقایسه با گروه‌های دیگر افراد شده است. مطالعه دیگری روی 50 فرد مسن نشان داد که نوشیدن 12.5-16.9 اونس (300-500 میلی لیتر) آب قبل از ناهار باعث کاهش گرسنگی و کالری دریافتی در این افراد می‌شود.

با این حال، در حالی که در تمام این بررسی‌ها افراد شرکت کننده احساس سیری را گزارش کرده‌اند، اما هیچ تفاوت معنی‌داری در میزان کالری دریافتی یا میزان گرسنگی در افراد جوان دیده نشده و این تحقیق تنها روی افراد مسن انجام شده است.

بنابراین، اگرچه نوشیدن آب قبل از غذا می‌تواند یک روش موثر برای هیدراته نگه داشتن بدن باشد، اما تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا می‌تواند باعث کاهش وزن در افراد جوان‌تر شود، مورد نیاز است.

نوشیدن آب قبل از غذا

نوشیدن آب قبل و بعد از ورزش

در هنگام ورزش و تمرین به خاطر تعریقی که دارید، مقدار زیادی آب و الکترولیت از دست می‌دهید. نوشیدن آب زیاد قبل و بعد از ورزش، برای هیدراته نگه داشتن بدن و کمک به جبران مایعات از دست رفته ضروری است.

از دست دادن بیش از حد مایعات در طول تمرین، هم می‌تواند به عملکرد فیزیکی آسیب برساند و هم باعث عدم تعادل الکترولیت در بدن شود. برای اینکه مقدار آب از دست رفته بدن خود را جبران کنید و به بهبود عملکرد بدن خود کمک کنید، می‌توانید پس از ورزش آب بنوشید.

نوشیدن آب قبل و بعد از ورزش

نوشیدن آب قبل از خواب

نوشیدن آب قبل از خواب هم فوایدی برای بدن دارد و البته معایبی نیز دارد. نوشیدن آب آن هم درست قبل از خواب، باعث می‌شود که شب برای دفع مایعات مصرف شده از خواب بیدار شوید و این می‌تواند خواب شما را دچار مشکل کند. اما خب مصرف آب در ساعات پایانی شب می‌تواند خلق و خوی افراد را بهبود بخشد و همچنین تمام مواد زائد و سموم را از بدن دفع کند. توصیه می‌شود که حتما دو ساعت قبل از خواب آب بنوشید تا در صورت نیاز به دفع، قبل از خوابیدن این کار را انجام دهید.

عادت بدن شما حرف اول را می‌زند

بدن شما به صورت خودکار، میزان آب در بدن را به تعادل می‌رساند و آب اضافی از طریق پوست، ریه‌ها، کلیه‌ها و سیستم گوارشی از بدن شما دفع می‌شود. اما با این حال، بدن شما تنها قادر است مقدار مشخصی آب را در یک زمان دفع کند.

همه از مزایای نوشیدن آب کافی باخبر هستیم، اما ممکن است برخی افراد در نوشیدن آب زیاده‌روی کنند و این کار می‌تواند سطح سدیم و تعادل مایعات در بدن شما را مختل کند و باعث مشکلات جدی مانند سردرد، گیجی، خستگی، تشنج و کما شود. همچنین میزان مصرفی آب روزانه برای بدن انسان باید به دور از محلول مواد آلوده ای همچون نیترات و نیتریت و آرسنیک و آلومینیوم باشد به همین جهت میتوانید با خرید بهترین تصفیه آب خانگی از مینروا فیلتر که نمایندگی فروش انواع دستگاه تصفیه آب خانگی تایوانی اصل در ایران است بهترین آب و با کیفیت مناسب استاندارد جهانی بهداشت را بنوشید.

عادت بدن شما حرف اول را میزند

بنابراین به جای نوشیدن یک باره مقدار زیادی آب، بسیار مهم است که مقدار مناسبی آب و آن هم در زمان‌های مختلف روز بنوشید. سعی کنید یک تایمر تنظیم کنید تا به خود یادآوری کند که در فواصل زمانی منظم باید آب بنوشید و البته، همیشه یک لیوان آب در کنار خود داشته باشید تا بتوانید به هدف خود یعنی هیدراته نگه داشتن بدن دست پیدا کنید.

نتیجه گیری

ممکن است از نوشیدن آب در اول صبح حس خوبی به دست آورید و احساس کنید که تا پایان روز بدن هیدراته‌ای دارید. حتی ممکن است، قبل از غذا آب بنوشید و این امر به شما کمک کند تا احساس سیری کنید و به این ترتیب، میزان کالری کمتری دریافت کنید.

در نهایت نیز، نوشیدن آب قبل و بعد از ورزش می‌تواند مایعات از دست رفته بدن را جبران کند. اما با این حال، مهم‌ترین چیز این است که به طور مداوم در طول روز آب بنوشید تا هیدراته بمانید.

مشاوره خرید(پاسخگویی 24 ساعته)