مراحل تصفیه آب آشامیدنی شهری در تصفیه خانه چیست؟

تصفیه آب فرآیندی است که طی آن مواد شیمیایی مضر، آلاینده‌های زیستی، ذرات معلق و گازها از آب حذف می‌شوند. هدف از این فرآیند تولید آبی است که برای اهداف خاص مناسب باشد. بیشتر آب برای مصرف انسانی (آشامیدن) تصفیه و ضدعفونی می‌شود، اما بهترین دستگاه تصفیه آب خانگی ایرانی تایوانی اصل آمریکایی می‌تواند برای مصارف دیگری مانند پزشکی، داروسازی، صنایع شیمیایی و کاربردهای صنعتی نیز انجام شود.

در طول تاریخ، روش‌های مختلفی برای تصفیه آب تایوانی به کار گرفته شده است. این روش‌ها شامل فرآیندهای فیزیکی مانند فیلتراسیون، ته‌نشینی و تقطیر، فرآیندهای زیستی مانند فیلترهای شنی کند و کربن فعال زیستی، فرآیندهای شیمیایی مانند انعقاد، لخته‌سازی و کلرزنی و همچنین استفاده از پرتوهای الکترومغناطیسی مانند نور فرابنفش می‌شوند.

انواع تصفیه آب خانگی و آب تصفیه کن خانگی و آب شیرین کن می‌تواند میزان آلاینده‌های مختلف را کاهش دهد، از جمله ذرات معلق، انگل‌ها، باکتری‌ها، جلبک‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌ها، و همچنین غلظت برخی از مواد حل‌شده و ذرات معلق را پایین بیاورد.

استانداردهای کیفیت آب آشامیدنی معمولاً توسط دولت‌ها یا استانداردهای بین‌المللی تعیین می‌شوند. این استانداردها معمولاً شامل حداقل و حداکثر غلظت مجاز آلاینده‌ها هستند که بسته به نوع استفاده از آب تنظیم می‌شود.

ظاهر آب نمی‌تواند نشان‌دهنده کیفیت آن باشد. روش‌هایی مانند جوشاندن یا استفاده از فیلترهای کربن فعال خانگی ممکن است برخی از آلاینده‌ها را حذف کنند، اما برای از بین بردن تمام آلودگی‌های احتمالی، مخصوصاً در آب‌هایی که منبع آن‌ها مشخص نیست، کافی نیستند. حتی آب چشمه‌های طبیعی که در گذشته بدون نگرانی مصرف می‌شدند، امروزه باید آزمایش شوند تا مشخص شود آیا نیاز به تصفیه دارند یا خیر.

در نهایت تجزیه‌وتحلیل‌های شیمیایی و میکروبیولوژیکی، اگرچه هزینه‌بر هستند، اما تنها راه مطمئن برای تعیین کیفیت آب و انتخاب روش مناسب تصفیه آن به شمار می‌روند. بدون این آزمایش‌ها، نمی‌توان به‌طور دقیق تشخیص داد که آب حاوی چه آلاینده‌هایی است و چه فرآیندی برای تصفیه آن مؤثرتر خواهد بود.

مراحل تصفیه آب

آبی که به تصفیه خانه‌های شهری می‌رسد از منابع گوناگونی مانند چشمه‌ها، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و حتی رطوبت هوا تأمین می‌شود. هر یک از این منابع ویژگی‌های خاص خود را دارند و بسته به میزان آلودگی، روش‌های تصفیه متفاوتی را می‌طلبند.

آب‌های زیرزمینی

برخی از آب‌های زیرزمینی که از اعماق زمین خارج می‌شوند، ممکن است ده‌ها، صدها یا حتی هزاران سال پیش به‌صورت باران به زمین نفوذ کرده باشند. لایه‌های خاک و سنگ به‌طور طبیعی این آب را تصفیه می‌کنند و شفافیت بالایی به آن می‌بخشند. به همین دلیل، اغلب تنها با افزودن کلر یا کلرامین برای ضدعفونی نهایی قابل استفاده است. این آب می‌تواند از طریق چشمه‌ها، چاه‌های کم‌عمق یا چاه‌های عمیق و نیمه‌عمیق استخراج شود.

به‌طور کلی، آب‌های زیرزمینی کیفیت میکروبیولوژیکی بالایی دارند، یعنی عوامل بیماری‌زا مانند باکتری‌ها و تک‌یاخته‌های مضر معمولاً در آن‌ها یافت نمی‌شوند. اما با این حال، ممکن است دارای مقدار زیادی مواد معدنی محلول از جمله کربنات‌ها و سولفات‌های کلسیم و منیزیم باشند. بسته به نوع لایه‌های زمین که آب از آن عبور کرده، ممکن است یون‌هایی مانند کلرید و بی‌کربنات نیز در آن موجود باشد.

در برخی موارد، لازم است مقدار آهن و منگنز موجود در آب کاهش یابد تا برای نوشیدن، پخت‌وپز و شست‌وشو مناسب باشد. همچنین، ضدعفونی اولیه در برخی منابع ضروری است. در مناطقی که برای تقویت منابع آب زیرزمینی، آب رودخانه به داخل سفره‌های آب تزریق می‌شود، ممکن است نیاز به تصفیه اضافی بر اساس استانداردهای محلی وجود داشته باشد.

دریاچه‌ها و مخازن آب در ارتفاعات

این منابع معمولاً در مناطق مرتفع و سرچشمه‌های رودخانه‌ها قرار دارند و اغلب بالای مناطق مسکونی واقع شده‌اند تا از آلودگی‌های انسانی در امان بمانند. در این آب‌ها، سطح باکتری‌ها و عوامل بیماری‌زا پایین است، اما همچنان ممکن است برخی باکتری‌ها، تک‌یاخته‌ها و جلبک‌ها در آن‌ها وجود داشته باشند.

در مناطق جنگلی، اسید هیومیک می‌توانند آب را رنگی کنند. علاوه بر این، بسیاری از منابع آبی در ارتفاعات دارای pH پایین هستند که برای مصرف لازم که سطح آن تنظیم شود.

رودخانه‌ها، کانال‌ها و مخازن کم‌ارتفاع

این منابع معمولاً بار میکروبی بیشتری دارند و ممکن است حاوی جلبک‌ها، ذرات معلق و مواد حل‌شده متنوعی باشند که تصفیه دقیق‌تری را می‌طلبد.

تولید آب از هوا

یک فناوری جدید امکان استخراج آب آشامیدنی باکیفیت را از رطوبت هوا فراهم کرده است. این فرآیند با سرد کردن هوا و متراکم کردن بخار آب، آب قابل شرب تولید می‌کند.

جمع‌آوری آب باران و مه

در مناطقی که بارندگی کم است اما رطوبت بالایی دارند، می‌توان از روش‌هایی مانند جمع‌آوری آب باران و مه برای تأمین آب استفاده کرد.

شیرین‌سازی آب دریا

آب دریا را می‌توان از طریق تقطیر یا اسمز معکوس به آب آشامیدنی تبدیل کرد اما آب مقطر چیست و آب خام چیست؟ تقطیر تمام املاح آب را به طور کلی حذف مینماید در صورتی که با استفاده و خرید بهترین دستگاه تصفیه آب خانگی خارجی آمریکایی ایرانی تایوانی اصل میتوانید پس از حذف املاح مضر، املاح معدنی مفید مورد نیاز بدن انسان را توسط فیلتر مرحله ششم مینرال معدنی ساز در آب آشامیدنی تصفیه شده حفظ نمایید و این سیستم با قیمت مخزن تصفیه آب خانگی و یک پمپ تحت فشار قدرتمند به همراه شیرهای برقی کار میکند و یک پک کامل فیلتر تصفیه آب برای حذف آلاینده های آلوده محسوب میگردد.

آب‌های سطحی

تمام آب‌های شیرینی که مستقیماً در معرض جو قرار دارند و جزو منابع زیرزمینی محسوب نمی‌شوند، به‌عنوان آب‌های سطحی شناخته می‌شوند. این منابع شامل رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و مخازن آب شیرین هستند و بسته به سطح آلودگی، نیاز به فرآیندهای تصفیه متنوعی دارند.

هدف از تصفیه آب

هدف از تصفیه آب این است که آلودگی‌ها و ترکیبات مضر از آن حذف شوند تا برای نوشیدن یا استفاده در صنایع و کاربردهای پزشکی ایمن و مناسب باشد و اگر میدانید دستگاه تصفیه آب چیست حتما اطلاع دارید که مرکز فروش دستگاه تصفیه آب در تهران شرکت معتبر مینروا فیلتر است که با ارائه انواع بهترین مارک تصفیه آب خانگی در سراسر ایران دارای نمایندگی رسمی تصفیه آب سی سی کا و مینروا Minerva برای ارائه قیمت دستگاه تصفیه آب خانگی اصفهان، قیمت دستگاه تصفیه آب خانگی در شیراز، قیمت دستگاه تصفیه آب خانگی در تبریز، تصفیه آب مشهد و تصفیه آب رشت و تصفیه آب همدان و قیمت دستگاه تصفیه آب خانگی در کرج است. روش‌های مختلفی برای از بین بردن ذرات معلق، میکروارگانیسم‌ها و مواد شیمیایی محلول وجود دارد و انتخاب روش بستگی به کیفیت آب خام، هزینه فرآیند و استانداردهای مورد انتظار دارد.

پیش‌تصفیه (Pretreatment)

1. پمپاژ و ذخیره‌سازی: برای تأمین آب، معمولاً نیاز است که آب از منبع خود پمپ شود یا از طریق لوله‌ها و مخازن به سیستم تصفیه منتقل شود. این زیرساخت‌ها باید از مواد مناسبی ساخته شوند تا از آلودگی آب در مسیر انتقال جلوگیری شود.
2. حذف ذرات درشت (Screening): در تصفیه آب‌های سطحی، اولین مرحله حذف ذرات بزرگ مانند شاخه‌ها، برگ‌ها، زباله‌ها و سایر اجسام معلق است که می‌توانند در فرآیندهای بعدی تصفیه اختلال ایجاد کنند. آب‌های زیرزمینی عمیق معمولاً به این مرحله نیاز ندارند.
3. ذخیره‌سازی و ته‌نشینی طبیعی : آبی که از رودخانه‌ها برداشت می‌شود، ممکن است برای مدتی در مخازن نگهداری شود تا فرآیندهای تصفیه طبیعی مانند ته‌نشینی و تجزیه بیولوژیکی صورت بگیرد. این مرحله به‌ویژه در سیستم‌هایی که از فیلترهای شنی کند استفاده می‌کنند، مهم است. همچنین، ذخیره آب در مخازن می‌تواند در برابر دوره‌های خشکسالی یا آلودگی‌های موقتی رودخانه‌ها به‌عنوان یک ذخیره ایمنی عمل کند.
4. پیش‌کلرزنی (Pre-chlorination): در گذشته، در برخی از تصفیه‌خانه‌ها آب ورودی را پیش از ورود به مراحل اصلی تصفیه، کلرزنی می‌کردند تا از رشد جلبک‌ها و باکتری‌ها در لوله‌ها و مخازن جلوگیری شود. اما به دلیل تأثیرات منفی کلر بر کیفیت آب، این روش امروزه کمتر استفاده می‌شود.

تنظیم pH

pH آب خالص حدود ۷ است، اما بسته به منبع آب می‌تواند تغییر کند. آب دریا معمولاً pH بین ۷.۵ تا ۸.۴ دارد و خاصیت قلیایی متوسطی دارد. آب‌های شیرین بسته به شرایط زمین‌شناسی منطقه و آلودگی‌های محیطی مانند باران اسیدی، pH متغیری دارند و برای تصفیه آب کرمان، تصفیه آب یزد، تصفیه آب گرگان، تصفیه آب اراک، تصفیه آب بوشهر و تصفیه آب بندرعباس حتما از بهترین برند تصفیه آب خانگی تایوانی اصل ایرانی آمریکایی که دارای فیلتر آلکالاین یونیزه قلیایی کننده آب آشامیدنی نیز باشد استفاده میشود تا از ورود آب اسیدی به معده و روده و مشکلات گوارشی به خوبی جلوگیری به عمل آید.

اگر آب بیش از حد اسیدی باشد (pH کمتر از ۷)، می‌توان از موادی مانند آهک، خاکستر سودا یا سود سوزآور (سدیم هیدروکسید) برای افزایش پی اچ آب pH استفاده کرد. این روش به‌خصوص در فرآیند نرم‌سازی آب رایج است. انتخاب ماده شیمیایی مناسب به میزان قلیائیت و ترکیبات موجود در آب بستگی دارد. افزایش یون‌های کربنات در این فرآیند باعث می‌شود کربنات کلسیم و منیزیم رسوب کند و سختی آب کاهش یابد.

در مورد آب‌های بسیار اسیدی، از دستگاه‌های گاززدایی استفاده می‌شود که دی‌اکسیدکربن محلول در آب را حذف می‌کنند و به این ترتیب pH را متعادل می‌سازند.

قلیایی کردن آب علاوه بر کمک به فرآیندهای انعقاد و لخته‌سازی، باعث کاهش احتمال حل شدن سرب از لوله‌های قدیمی می‌شود. همچنین، داشتن قلیائیت کافی می‌تواند خوردگی لوله‌های فلزی را کاهش دهد.

در برخی موارد، ممکن است برای کاهش pH آب‌های بیش از حد قلیایی (pH بالای ۷) از اسیدهایی مانند اسید کربنیک، اسید کلریدریک یا اسید سولفوریک استفاده شود.

اما با این حال، قلیایی بودن آب به‌تنهایی به این معنا نیست که فلزاتی مانند سرب یا مس از لوله‌کشی به آب نفوذ نمی‌کنند. میزان رسوب‌گذاری کربنات کلسیم که می‌تواند از فلزات درون لوله محافظت کند و از ورود فلزات سمی به آب جلوگیری نماید، به عواملی مانند pH، ترکیبات معدنی، دما، قلیائیت و غلظت کلسیم بستگی دارد.

چرا در تصفیه خانه ها به آبها میکروب کش اضافه میکنند

یکی از نخستین مراحل در بیشتر فرآیندهای متداول تصفیه آب در شهر قدس، تصفیه آب در پرند، تصفیه آب در قزوین، تصفیه آب سنندج، تصفیه آب اهواز اردبیل ساری قائمشهر کرمانشاه ابهر زنجان میناب داراب آبادان و دیگر شهرهای ایران، افزودن مواد شیمیایی برای کمک به حذف ذرات معلق در آب است. این ذرات می‌توانند معدنی مانند رس و سیلت یا آلی مانند جلبک‌ها، باکتری‌ها، ویروس‌ها، تک‌یاخته‌ها و مواد آلی طبیعی باشند. وجود این ذرات باعث کدورت و تغییر رنگ آب می‌شود.

افزودن مواد منعقدکننده معدنی مانند سولفات آلومینیوم (آلوم) یا نمک‌های آهن (مانند کلرید آهن (III)) چند واکنش شیمیایی و فیزیکی را هم‌زمان در میان ذرات معلق ایجاد می‌کند. در عرض چند ثانیه، بار منفی این ذرات توسط مواد منعقدکننده خنثی می‌شود. همچنین، در همین مدت کوتاه، هیدروکسیدهای فلزی آلومینیوم و آهن رسوب می‌کنند. این رسوبات، تحت تأثیر حرکت براونی و هم‌زدن مصنوعی، که گاهی لخته‌سازی (Flocculation) نامیده می‌شود، به هم متصل شده و ذرات بزرگ‌تری را تشکیل می‌دهند.

هیدروکسیدهای فلزی غیرمتبلور، که به «لخته» (Floc) معروف هستند، می‌توانند ذرات معلق را جذب کرده و در خود نگه دارند. این فرآیند، حذف ذرات را در مراحل بعدی ته‌نشینی و فیلتراسیون تسهیل می‌کند.

• هیدروکسید آلومینیوم در بازه pH بین ۵.۵ تا ۷.۷ تشکیل می‌شود.
• هیدروکسید آهن (III) در محدوده وسیع‌تری از pH، بین ۵.۰ تا ۸.۵، تشکیل می‌شود.

در منابع علمی، درباره تفاوت میان انعقاد و لخته‌سازی بحث‌های زیادی وجود دارد و مشخص نیست که دقیقاً انعقاد در کجا پایان می‌یابد و لخته‌سازی از کجا آغاز می‌شود. در تصفیه‌خانه‌های آب، ابتدا مواد منعقدکننده در یک فرآیند اختلاط سریع و پرانرژی (چند ثانیه) اضافه می‌شوند. سپس، آب وارد حوضچه‌های لخته‌سازی می‌شود که در آنجا پره‌های بزرگ یا هم‌زن‌های ملایم، فرآیند لخته‌سازی را تکمیل می‌کنند (بین ۱۵ تا ۴۵ دقیقه). در واقع، انعقاد و لخته‌سازی از لحظه افزودن نمک‌های فلزی آغاز شده و به‌صورت هم‌زمان ادامه پیدا می‌کنند.

در دهه ۱۹۶۰، پلیمرهای آلی مصنوعی به‌عنوان کمک‌منعقدکننده و در برخی موارد، جایگزین منعقدکننده‌های فلزی توسعه یافتند. این پلیمرهای مصنوعی وزن مولکولی بالایی دارند و می‌توانند دارای بار الکتریکی مثبت، منفی یا خنثی باشند. هنگام افزودن به آب این منعقدکننده‌های فلزی، این ترکیبات روی سطح ذرات جذب شده و با ایجاد پیوند بین ذرات، لخته‌های بزرگ‌تری را تشکیل می‌دهند. پلی‌دادماک (PolyDADMAC) یکی از رایج‌ترین پلیمرهای کاتیونی (دارای بار مثبت) است که در تصفیه آب استفاده می‌شود.

ته‌نشینی

آبی که از حوضچه لخته‌سازی خارج می‌شود، وارد حوضچه ته‌نشینی (یا زلال‌ساز) می‌شود. این حوضچه‌ها مخازن بزرگی با جریان کم‌سرعت هستند که به لخته‌ها فرصت می‌دهند تا در کف مخزن ته‌نشین شوند.

بهترین موقعیت برای حوضچه‌های ته‌نشینی، نزدیکی آن‌ها به حوضچه‌های لخته‌سازی است، زیرا فاصله زیاد ممکن است باعث شکسته شدن لخته‌ها شود.

ساختار حوضچه‌های ته‌نشینی:

• مستطیلی: آب از یک انتها وارد شده و در انتهای دیگر خارج می‌شود.
• دایره‌ای: جریان آب از مرکز وارد شده و به سمت لبه‌های بیرونی حرکت می‌کند.

خروجی آب معمولاً از سرریز (Weir) انجام می‌شود، به‌طوری که تنها لایه سطحی آب که دور از لجن ته‌نشین‌شده است، خارج می‌شود.

در سال ۱۹۰۴، آلن هیزن نشان داد که بازده فرآیند ته‌نشینی به سرعت ته‌نشینی ذرات، دبی جریان آب و مساحت سطح مخزن بستگی دارد.

نرخ استاندارد ته‌نشینی در مخازن بین ۰.۵ تا ۱.۰ گالن بر دقیقه در هر فوت مربع (۱۲۵۰ تا ۲۵۰۰ لیتر بر متر مربع در ساعت) است. مدت‌زمان معمول برای ته‌نشینی نیز بین ۱.۵ تا ۴ ساعت و عمق مخازن معمولاً بین ۳ تا ۴.۵ متر (۱۰ تا ۱۵ فوت) است.

عمق مخزن باید به اندازه‌ای باشد که جریان‌های آشفته، لجن ته‌نشین‌شده را بر هم نزند. هنگامی که غلظت ذرات در نزدیکی کف مخزن افزایش می‌یابد، سرعت ته‌نشینی بیشتر می‌شود، زیرا برخورد و تجمیع ذرات، باعث افزایش جرم آن‌ها شده و سریع‌تر ته‌نشین می‌شوند.

بهبود عملکرد ته‌نشینی با صفحات شیب‌دار

صاف‌کننده‌های لایه‌ای (Lamella Clarifiers) و صفحات شیب‌دار یا لوله‌های زاویه‌دار می‌توانند به افزایش کارایی حوضچه‌های ته‌نشینی کمک کنند.

این صفحات، مساحت سطح در دسترس برای ته‌نشینی ذرات را افزایش می‌دهند. فضای مورد نیاز برای مخازن ته‌نشینی دارای صفحات شیب‌دار، به‌طور قابل‌توجهی کمتر از حوضچه‌های ته‌نشینی سنتی است.

انعقاد و لخته‌سازی از مراحل کلیدی تصفیه آب هستند که با کمک مواد شیمیایی، ذرات معلق را به لخته‌های بزرگ تبدیل می‌کنند تا حذف آن‌ها در مرحله ته‌نشینی آسان‌تر شود. سپس، در حوضچه‌های ته‌نشینی، این لخته‌ها از آب جدا می‌شوند. استفاده از صفحات شیب‌دار و روش‌های نوین ته‌نشینی می‌تواند کیفیت آب خروجی را بهبود بخشد و میزان آلودگی را کاهش دهد.

ذخیره‌سازی و حذف لجن از آب

هنگامی که ذرات در حوضچه ته‌نشینی به کف مخزن می‌رسند، لایه‌ای از لجن تشکیل می‌شود که باید جمع‌آوری و تصفیه شود. حجم لجن تولیدی قابل‌توجه است و معمولاً بین ۳ تا ۵ درصد از کل حجم آب تصفیه‌شده را تشکیل می‌دهد. هزینه پردازش و دفع لجن می‌تواند تأثیر زیادی بر هزینه‌های عملیاتی یک تصفیه‌خانه آب داشته باشد.

حوضچه‌های ته‌نشینی ممکن است مجهز به سیستم‌های مکانیکی برای پاک‌سازی مداوم کف مخزن باشند، یا در برخی موارد، ممکن است حوضچه‌ها به‌طور دوره‌ای از سرویس خارج شده و به‌صورت دستی تمیز شوند.

صاف‌کننده‌های لخته معلق

یکی از زیرمجموعه‌های فرآیند ته‌نشینی، حذف ذرات معلق از طریق به دام انداختن آن‌ها در یک لایه از لخته‌های معلق هنگام حرکت آب به سمت بالا است.

مزیت اصلی این روش این است که نسبت به حوضچه‌های ته‌نشینی سنتی، فضای کمتری اشغال می‌کند. یکی از چالش‌های آن نیز این است که کارایی حذف ذرات می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی تحت تأثیر تغییرات کیفیت و دبی آب ورودی قرار بگیرد.

شناورسازی با هوای محلول

زمانی که ذرات معلق به‌راحتی در فرآیند ته‌نشینی جدا نمی‌شوند، شناورسازی با هوای محلول (DAF) یک گزینه مؤثر است.

در این فرآیند:

• پس از انعقاد و لخته‌سازی، آب وارد مخازن DAF می‌شود.
• دیفیوزرهای هوایی در کف مخزن، حباب‌های بسیار ریز تولید می‌کنند.
• این حباب‌ها به لخته‌ها متصل شده و یک لایه شناور از لخته‌های متراکم ایجاد می‌کنند.
• این لایه از سطح مخزن جدا می‌شود، درحالی‌که آب زلال از قسمت پایین مخزن خارج می‌شود.
• شناورسازی با هوای محلول معمولاً در منابع آبی که مستعد شکوفایی جلبکی تک‌سلولی هستند یا دارای کدورت کم و رنگ بالا می‌باشند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فیلتراسیون تصفیه خانه آب شهری

پس از حذف بیشتر لخته‌ها، آب از مرحله فیلتراسیون عبور می‌کند که آخرین گام در فرآیند تصفیه است. این مرحله برای حذف ذرات معلق باقی‌مانده و لخته‌های ته‌نشین‌نشده انجام می‌شود.

در تصفیه خانه برای اینکه گل و لای آب گرفته شود آب را از کجا عبور میدهند

یکی از رایج‌ترین انواع فیلترها، فیلتر شنی سریع است. در این روش، آب به‌صورت عمودی از میان یک بستر شنی عبور می‌کند که معمولاً در قسمت بالایی آن لایه‌ای از کربن فعال یا زغال آنتراسیت قرار دارد. این لایه بالایی، ترکیبات آلی که باعث ایجاد بو و طعم نامطلوب در آب می‌شوند را جذب می‌کند.

فضای بین ذرات شن بزرگ‌تر از برخی از ذرات معلق است، بنابراین فیلتراسیون سطحی به‌تنهایی کافی نیست. بیشتر ذرات از لایه سطحی عبور می‌کنند اما در فضای بین‌ذره‌ای گیر می‌افتند یا به سطح دانه‌های شن می‌چسبند.

کارایی این فیلترها به توانایی آن‌ها در تصفیه در عمق بستر فیلتر بستگی دارد. اگر تمام ذرات در لایه سطحی متوقف شوند، فیلتر به‌سرعت مسدود خواهد شد.

آب مصرفی خانه ها چگونه تهیه قابل آشامیدن می شود

با گذشت زمان، فیلتر پر از ذرات معلق شده و باید پاک‌سازی شود. برای این کار، جریان آب با فشار بالا و در جهت معکوس (از پایین به بالا) از فیلتر عبور داده می‌شود تا ذرات به دام افتاده از بین دانه‌های شن خارج شوند.

در برخی موارد، قبل از شست‌وشوی معکوس، هوای فشرده از پایین فیلتر دمیده می‌شود تا توده‌های فشرده‌شده در بستر فیلتر از هم جدا شوند و فرآیند تمیزکاری بهتر انجام شود. این روش به «پاک‌سازی با هوا» (Air Scouring) معروف است.

آب آلوده‌ای که از شست‌وشوی معکوس به دست می‌آید، ممکن است همراه با لجن ته‌نشین‌شده از حوضچه‌های رسوب‌گذاری دفع شود یا مجدداً با آب خام ترکیب شود. اما با این حال، این روش معمولاً توصیه نمی‌شود، زیرا می‌تواند میزان باکتری‌ها را در آب ورودی افزایش دهد.

فیلترهای فشاری

در برخی از تصفیه‌خانه‌ها، از فیلترهای فشاری استفاده می‌شود که اساس کار آن‌ها مشابه فیلترهای شنی سریع است، با این تفاوت که محیط فیلتراسیون در یک محفظه بسته فولادی قرار دارد و آب با فشار از آن عبور می‌کند.

مزایای فیلتراسیون

• قابلیت حذف ذراتی بسیار ریزتر از فیلترهای معمولی کاغذی و شنی دارد.
• تمامی ذرات بزرگ‌تر از اندازه منافذ فیلتر را به‌طور مؤثر جدا می‌کند.
• به دلیل ضخامت کم، عبور آب از آن با سرعت بیشتری انجام می‌شود.
• استحکام بالایی دارد و می‌تواند اختلاف فشار ۲ تا ۵ اتمسفر را تحمل کند.
• قابلیت شست‌وشوی معکوس و استفاده مجدد را دارد.

فیلترهای شنی کند

فیلتراسیون کند «مصنوعی» (نوعی از فیلتراسیون) در تصفیه‌خانه‌ها هستند. لایه‌های مختلف سنگریزه، شن و ماسه ریز در فیلتر شنی کند برای تصفیه آب به کار می‌روند.

فیلترهای شنی کند در مکان‌هایی که فضای کافی وجود دارد، مورد استفاده قرار می‌گیرند، زیرا آب با سرعت بسیار کم از میان این فیلترها عبور می‌کند. برخلاف سیستم‌های فیلتراسیون متداول که بر جداسازی فیزیکی ذرات متکی هستند، این فیلترها از فرآیندهای تصفیه بیولوژیکی برای حذف آلاینده‌ها استفاده می‌کنند.

ساختار این فیلترها شامل چندین لایه شن با اندازه‌های مختلف است:

• لایه‌های درشت‌تر شن همراه با مقداری سنگریزه در بخش پایینی فیلتر قرار دارند.
• لایه‌های ماسه‌ای ریزتر در قسمت بالایی قرار دارند.
• لوله‌های زهکشی در کف فیلتر، آب تصفیه‌شده را جمع‌آوری کرده و برای مرحله ضدعفونی انتقال می‌دهند.

فیلتر شنی کند می‌تواند برای چندین هفته یا حتی ماه‌ها بدون نیاز به تعمیر و نگهداری کار کند، مشروط بر اینکه سیستم پیش‌تصفیه به‌درستی طراحی شده باشد.

یکی از ویژگی‌های مهم این فیلترها، تولید آب با میزان مواد مغذی بسیار پایین است که روش‌های فیزیکی به‌ندرت قادر به دستیابی به آن هستند.

این سطح پایین مواد مغذی، امکان توزیع آب با حداقل میزان مواد ضدعفونی‌کننده مانند کلر را فراهم می‌کند، که در نتیجه باعث کاهش طعم و بوی نامطلوب ناشی از کلر و محصولات جانبی آن می‌شود.

برخلاف بسیاری از فیلترهای دیگر، فیلترهای شنی کند قابلیت شست‌وشوی معکوس (Backwashing) ندارند. زمانی که جریان آب به دلیل رشد بیولوژیکی در فیلتر کاهش یابد، لایه سطحی ماسه به‌آرامی برداشته می‌شود تا فیلتر مجدداً عملکرد بهینه خود را بازیابد.

فیلتراسیون بانکی

در فرآیند فیلتراسیون بانکی، رسوبات طبیعی موجود در بستر رودخانه به‌عنوان مرحله اولیه برای حذف آلاینده‌ها عمل می‌کنند. هنگامی که آب از میان این لایه‌های طبیعی عبور می‌کند، بخشی از آلودگی‌های آن تصفیه می‌شود. اما لا این حال، آب به‌دست‌آمده از این روش معمولاً آن‌قدر تمیز نیست که مستقیماً برای آشامیدن استفاده شود. اما در مقایسه با آبی که مستقیماً از رودخانه برداشت می‌شود، کیفیت بسیار بهتری دارد و مشکلات کمتری برای مراحل بعدی تصفیه ایجاد می‌کند.

فیلتراسیون غشایی

فیلترهای غشایی به‌طور گسترده برای تصفیه آب آشامیدنی و فاضلاب مورد استفاده قرار می‌گیرند. در تصفیه آب آشامیدنی، این فیلترها قادرند تقریباً تمام ذراتی را که اندازه‌ای بزرگ‌تر از ۰.۲ میکرون دارند، از جمله انگل‌های ژیاردیا و کریپتوسپوریدیوم، حذف کنند. در تصفیه فاضلاب، این روش به‌عنوان یک مرحله تصفیه نهایی به کار گرفته می‌شود، به‌ویژه در مواردی که آب باید برای استفاده‌های صنعتی، مصارف خانگی محدود، یا تخلیه به رودخانه‌هایی که در پایین‌دست مورد استفاده شهرها قرار می‌گیرند، آماده شود. این فیلترها در صنعت، به‌ویژه در تولید نوشیدنی‌ها از جمله آب معدنی، کاربرد وسیعی دارند.

اما با این حال، هیچ نوع فیلتراسیونی نمی‌تواند مواد محلول در آب مانند فسفات‌ها، نیترات‌ها و یون‌های فلزات سنگین را حذف کند.

ضدعفونی آب

ضدعفونی آب هم از طریق حذف میکروارگانیسم‌های مضر با فیلتراسیون و هم افزودن مواد شیمیایی ضدعفونی‌کننده انجام می‌شود. این فرآیند برای از بین بردن هرگونه پاتوژن که ممکن است از فیلترها عبور کرده باشد، ضروری است. همچنین، مقدار مشخصی از ماده ضدعفونی‌کننده در آب باقی می‌ماند تا هنگام ذخیره‌سازی و توزیع، از رشد میکروارگانیسم‌های مضر جلوگیری کند.

پاتوژن‌های موجود در آب شامل ویروس‌ها، باکتری‌هایی مانند سالمونلا، وبا، کمپیلوباکتر و شیگلا و تک‌یاخته‌هایی مانند ژیاردیا لامبلیا و سایر گونه‌های کریپتوسپوریدیوم می‌شود. پس از اضافه شدن ماده ضدعفونی‌کننده، آب معمولاً در یک مخزن تماس یا مخزن ذخیره موقت نگهداری می‌شود تا اطمینان حاصل شود که فرآیند ضدعفونی به‌طور کامل انجام شده است.

ضدعفونی با کلر

یکی از رایج‌ترین روش‌های ضدعفونی، استفاده از کلر یا ترکیبات آن مانند کلرامین و دی‌اکسید کلر است. کلر یک اکسیدکننده قوی محسوب می‌شود که می‌تواند بسیاری از میکروارگانیسم‌های مضر را به‌سرعت از بین ببرد. اما با این حال، کلر به‌صورت گاز، یک ماده سمی و خطرناک است و ممکن است هنگام استفاده، خطر نشت گاز را به همراه داشته باشد.

برای کاهش این خطر، هیپوکلریت سدیم که به‌صورت مایع عرضه می‌شود و ترکیب اصلی سفیدکننده‌های خانگی است، جایگزین مناسبی محسوب می‌شود. این ماده هنگام حل شدن در آب، کلر آزاد می‌کند. علاوه بر این، کلر را می‌توان از طریق الکترولیز محلول‌های نمکی در محل تصفیه‌خانه تولید کرد. هیپوکلریت کلسیم نیز نوعی ترکیب جامد است که هنگام تماس با آب، کلر آزاد می‌کند، اما به دلیل نیاز به تماس فیزیکی مکرر برای استفاده، کمتر از گاز کلر یا هیپوکلریت سدیم مایع ترجیح داده می‌شود.

غلظت کلر تا ۴ میلی‌گرم در لیتر (۴ قسمت در میلیون) برای آب آشامیدنی ایمن در نظر گرفته می‌شود. اما با این حال، یکی از معایب کلر این است که با ترکیبات آلی طبیعی موجود در آب واکنش داده و عناصر خطرناکی تولید می‌کند. دو مورد از این ترکیبات، تری‌هالومتان‌ها (THMs) و اسیدهای هالو استیک (HAAs) هستند که در مقادیر زیاد، سرطان‌زا محسوب می‌شوند.

برای کاهش تشکیل این ترکیبات مضر، آب قبل از افزودن کلر تا حد امکان از ترکیبات آلی پاک‌سازی می‌شود. همچنین، اگرچه کلر در از بین بردن باکتری‌ها بسیار مؤثر است، اما بر روی برخی تک‌یاخته‌های بیماری‌زا که در آب به‌صورت کیست زنده می‌مانند، مانند ژیاردیا لامبلیا و کریپتوسپوریدیوم، تأثیر محدودی دارد.

ضدعفونی با دی‌اکسید کلر

دی‌اکسید کلر یک ضدعفونی‌کننده سریع‌تر از کلر معمولی است، اما به‌ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد. دلیل این امر این است که در برخی شرایط می‌تواند مقدار زیادی کلریت تولید کند. برای کاهش خطرات ناشی از نشت گاز دی‌اکسید کلر، این ماده معمولاً به‌صورت محلول آبی به آب اضافه می‌شود. در غیر این صورت، تجمع گاز دی‌اکسید کلر ممکن است به‌طور ناگهانی منفجر شود، که یکی از دلایل محدود شدن استفاده از آن در برخی موارد است.

کلرامیناسیون

استفاده از کلرامین به‌عنوان ماده ضدعفونی‌کننده در حال افزایش است. اگرچه کلرامین قدرت اکسیدکنندگی کمتری نسبت به کلر دارد، اما پایداری بیشتری در آب دارد و اثر ضدعفونی‌کنندگی آن برای مدت طولانی‌تری باقی می‌ماند. این ویژگی به دلیل پتانسیل اکسایش و کاهش (ردوکس) پایین‌تر کلرامین نسبت به کلر است. علاوه بر این، کلرامین برخلاف کلر، باعث تشکیل مقدار زیادی عناصر ضدعفونی‌کننده مانند تری‌هالومتان‌ها (THMs) و اسیدهای هالو استیک (HAAs) نمی‌شود.

کلرامین را می‌توان با افزودن آمونیاک پس از اضافه شدن کلر به آب ایجاد کرد. این واکنش، کلر و آمونیاک را به کلرامین تبدیل می‌کند. اما با این حال، در سیستم‌های توزیع آبی که با کلرامین ضدعفونی شده‌اند، ممکن است پدیده نیتریفیکاسیون رخ دهد، زیرا آمونیاک به‌عنوان یک ماده مغذی برای رشد باکتری‌ها عمل می‌کند و باعث تولید نیترات به‌عنوان محصول جانبی می‌شود.

ضدعفونی با ازن

ازن یک ترکیب ناپایدار است که به‌راحتی یک اتم اکسیژن آزاد می‌کند و به‌عنوان یک عامل اکسیدکننده قوی، بیشتر میکروارگانیسم‌های موجود در آب را از بین می‌برد. این روش یکی از قوی‌ترین و گسترده‌ترین روش‌های ضدعفونی آب است که در اروپا کاربرد زیادی دارد و در برخی شهرهای ایالات متحده و کانادا نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ازن به‌عنوان یک ضدعفونی‌کننده مؤثر برای غیرفعال کردن تک‌یاخته‌های بیماری‌زا که کیست تشکیل می‌دهند، شناخته می‌شود و علاوه بر این، تقریباً تمام انواع پاتوژن‌ها را از بین می‌برد. تولید ازن از طریق عبور اکسیژن از نور فرابنفش یا ایجاد تخلیه الکتریکی سرد انجام می‌شود. از آنجایی که ازن نمی‌تواند به‌صورت مایع ذخیره شود، باید در محل تولید شده و از طریق تماس مستقیم با آب، در فرآیند ضدعفونی استفاده شود.

یکی از مزایای این روش این است که نسبت به کلر، عناصر مضر کمتری تولید می‌کند و طعم و بوی ناخوشایندی ایجاد نمی‌کند. اما با این حال، ازن هیچ‌گونه باقیمانده‌ای در آب باقی نمی‌گذارد و برای جلوگیری از آلودگی میکروبی در سیستم توزیع، معمولاً کلر یا کلرامین پس از فرآیند ازن‌زنی به آب اضافه می‌شود.

ضدعفونی با ازن از سال ۱۹۰۶ در تصفیه آب آشامیدنی مورد استفاده قرار گرفته است، و اولین تصفیه‌خانه صنعتی ازن در نیس، فرانسه ساخته شد. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) ازن را به‌عنوان یک ماده ایمن برای تصفیه آب و مواد غذایی تأیید کرده است. اما با این حال، مشخص شده است که ازن می‌تواند با یون‌های برمید موجود در آب واکنش داده و برومات تولید کند، که یک ترکیب سرطان‌زا محسوب می‌شود. اگر آب دارای مقدار زیادی برمید باشد، پس از فرآیند ازن‌زنی ممکن است سطح برومات از حد مجاز تعیین‌شده توسط سازمان حفاظت محیط‌زیست ایالات متحده (USEPA) بالاتر رود. علاوه بر این، فرآیند ازن‌زنی به انرژی زیادی نیاز دارد و ازنظر مصرف انرژی نسبت به سایر روش‌ها پرهزینه‌تر است.

ضدعفونی با نور فرابنفش (UV)

نور فرابنفش (UV) یک روش مؤثر برای غیرفعال کردن کیست‌های بیماری‌زا در آب‌های زیرزمینی است. اما اگر آب‌های زیرزمینی دارای آلودگی بالا باشد، تأثیر UV کاهش می‌یابد، زیرا ذرات معلق موجود در آب باعث جذب، پراکندگی یا مسدود شدن اشعه UV می‌شوند و اجازه نمی‌دهند نور به‌طور مؤثر به میکروارگانیسم‌ها برسد.

یکی از محدودیت‌های اصلی UV این است که مانند ازن، هیچ ضدعفونی‌کننده‌ای در آب باقی نمی‌گذارد. به همین دلیل، برای جلوگیری از رشد مجدد میکروارگانیسم‌ها در سیستم‌های توزیع آب، ممکن است کلرامین به آب اضافه شود. کلرامین در این شرایط به‌عنوان یک ضدعفونی‌کننده با اثر ماندگار عمل می‌کند، بدون اینکه مشکلات کلر آزاد را ایجاد کند.

در حال حاضر، بیش از دو میلیون نفر در ۲۸ کشور درحال‌توسعه از ضدعفونی خورشیدی (SODIS) برای تصفیه آب آشامیدنی روزانه خود استفاده می‌کنند.

ضدعفونی با پرتوهای یونیزه‌کننده

مانند نور فرابنفش، پرتوهای یونیزه‌کننده (اشعه ایکس، اشعه گاما و پرتوهای الکترونی) نیز برای استریل کردن آب مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

ضدعفونی با برم و ید

برم و ید نیز می‌توانند به‌عنوان ضدعفونی‌کننده‌های مؤثر مورد استفاده قرار گیرند. بااین‌حال، کلر بیش از سه برابر مؤثرتر از برم و بیش از شش برابر مؤثرتر از ید در برابر باکتری اشریشیا کلی (E. coli) عمل می‌کند.

ید معمولاً برای تصفیه آب آشامیدنی قابل‌حمل استفاده می‌شود، درحالی‌که برم بیشتر به‌عنوان ضدعفونی‌کننده در استخرهای شنا به کار می‌رود.

مراحل کلی تصفیه آب شهری

تا به اینجا درباره هر آنچه ممکن است برای منابع آب اتفاق بیفتد گفتیم، الان زمان آن رسیده که درباره کلیت مراحل تصفیه آب شهری بگوییم.

مرحله ۱: استخراج

آب از منابع مختلف مانند رودخانه‌ها، کانال‌ها یا چاه‌های زیرزمینی برداشت می‌شود. کیفیت آب در این مرحله به‌طور مداوم نظارت می‌شود و در صورت مشاهده آلودگی، از منابع جایگزین استفاده می‌شود یا برداشت متوقف می‌گردد.

مرحله ۲: انعقاد

آب وارد مخازن بزرگی می‌شود که در آن، مواد منعقدکننده مانند کلرید فریک اضافه می‌شود. این مواد باعث می‌شوند که ذرات معلق کوچک به هم چسبیده و به‌راحتی ته‌نشین شوند. این مرحله بخش زیادی از مواد آلی، باکتری‌ها و ویروس‌ها را حذف می‌کند.

مرحله ۳: فیلتراسیون شنی

آب از میان فیلترهای شنی چندلایه عبور می‌کند که ذرات معلق و برخی ترکیبات شیمیایی مانند آمونیاک را حذف می‌کنند. آب مورد استفاده برای شست‌وشوی این فیلترها به منبع اولیه بازگردانده می‌شود.

مرحله ۴: انتقال

آب تصفیه‌شده از طریق شبکه‌ای از لوله‌ها به محل‌های ذخیره‌سازی یا تصفیه تکمیلی منتقل می‌شود.

مرحله ۵: نفوذ در بستر ماسه‌ای

در برخی روش‌های تصفیه، آب به بسترهای طبیعی ماسه‌ای هدایت می‌شود تا طی فرآیند طبیعی، آلودگی‌های باقی‌مانده مانند باکتری‌ها و ویروس‌ها حذف شوند.

مرحله ۶: استخراج مجدد

پس از طی این مرحله طبیعی، آب دوباره از سفره‌های آب زیرزمینی جمع‌آوری شده و برای تصفیه نهایی به تأسیسات مربوطه انتقال داده می‌شود.

مرحله ۷: فیلتراسیون شنی سریع

آب از فیلترهای شنی سریع عبور می‌کند تا ذرات باقی‌مانده حذف شوند و شفافیت آب افزایش یابد.

مرحله ۸: ازن یا کلرزنی

هوای حاوی ازن و یا کلر وارد آب می‌شود. ازن به‌عنوان یک اکسیدکننده قوی، باکتری‌ها، ویروس‌ها، فلزات و آلاینده‌های شیمیایی مانند آفت‌کش‌ها را تجزیه کرده و کیفیت آب را بهبود می‌بخشد.

مرحله ۹: کاهش سختی آب

برای کاهش سختی آب، ترکیبات آهکی از آب حذف می‌شوند تا از ایجاد رسوبات در لوله‌ها و لوازم خانگی جلوگیری شود.

مرحله ۱۰: فیلتراسیون کربنی

آب از فیلترهای کربن فعال عبور داده می‌شود تا آلاینده‌های آلی باقی‌مانده جذب شوند. این فیلترها به‌صورت دوره‌ای شسته و احیا می‌شوند.

مرحله ۱۱: تصفیه آب شست‌وشو

آب استفاده‌شده برای شست‌وشوی فیلترها، طی یک فرآیند جداگانه تصفیه شده و دوباره در چرخه تصفیه آب قرار می‌گیرد.

مرحله ۱۲: فیلتراسیون شنی کند

آخرین مرحله تصفیه، عبور آب از فیلترهای شنی کند است که باعث حذف ذرات باقی‌مانده و از بین رفتن باکتری‌ها و عوامل بیماری‌زا می‌شود.

مرحله ۱۳: ذخیره‌سازی

آب تصفیه‌شده در مخازن بزرگ ذخیره می‌شود تا آماده ورود به شبکه توزیع باشد.

مرحله ۱۴: انتقال و توزیع

آب سالم و تصفیه‌شده از طریق شبکه لوله‌کشی به مناطق مسکونی و صنعتی منتقل شده و در دسترس مصرف‌کنندگان قرار می‌گیرد.

آیا می‌توان به آب آشامیدنی عمومی اعتماد کرد؟

بسیاری از منابع آب، چه سطحی و چه زیرزمینی، حاوی آلاینده‌هایی هستند که سیستم‌های تصفیه شهری قادر به حذف کامل آن‌ها نیستند. ترکیباتی مانند نیترات، نیتریت، فلزات سنگین و سایر آلودگی‌های شیمیایی ممکن است در آب باقی بمانند و تأثیرات منفی بر سلامت انسان داشته باشند.

تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای مانند اسمز معکوس این امکان را فراهم می‌کنند که آب آشامیدنی تا حد استانداردهای بین‌المللی تصفیه شده و از هرگونه ناخالصی خطرناک پاک‌سازی شود. استفاده از دستگاه‌های تصفیه آب خانگی، نه‌تنها کیفیت آب را بهبود می‌بخشد، بلکه به سلامت خانواده کمک کرده و از مشکلات ناشی از آلودگی‌های آب جلوگیری می‌کند.

اگر به دنبال بهترین دستگاه تصفیه آب برای خانه خود هستید، بهتر است با بررسی انواع مدل‌های موجود، از جمله دستگاه‌های ایرانی، تایوانی و سایر برندهای معتبر جهانی، انتخاب مناسبی داشته باشید. آگاهی از روش‌های مختلف تصفیه و مقایسه قیمت و ویژگی‌های دستگاه‌ها، به شما کمک می‌کند تا تصمیمی هوشمندانه بگیرید و کیفیت آب مصرفی خود را تضمین کنید.

قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی ایرانی تایوانی

با وجود سیستم‌های تصفیه شهری، هنوز هم بسیاری از آلاینده‌های مضر در آب آشامیدنی باقی می‌مانند. دستگاه‌های تصفیه آب خانگی به‌ویژه مدل‌های مجهز به سیستم اسمز معکوس، می‌توانند این ناخالصی‌ها را به‌طور کامل حذف کرده و کیفیت آب را تا حد استانداردهای بین‌المللی ارتقا دهند و با بهترین مارک دستگاه تصفیه آب خانگی تایوانی اصل مینروا Minerva میتوانید به این امر مهم دست پیدا کنید که طبق استاندارد جهانی بهداشت nsf آب آشامیدنی را پس از عبور از تصفیه خانه های شهری، یک بار دیگر به صورت کامل تصفیه نمایید تا تمام املاح مضر موجود در آب لوله کشی شهری را حذف کنید. مینروا فیلتر عرضه کننده قیمت بهترین دستگاه تصفیه آب خانگی ایرانی تایوانی اصل آمریکایی است که با سیستم اسمز معکوس میتواند املاح بسیار ریزی همچون نیترات، نیتریت، آرسنیک و آلومینیوم را حذف کامل نماید و سختی آب را کاهش دهد.

عملکرد دستگاه تصفیه آب به این صورت است که آب را از چندین مرحله فیلتراسیون عبور می‌دهد. مدل‌های پیشرفته دارای 3 تا 9 فیلتر تصفیه آب تایوانی مختلف هستند که هرکدام برای مدت زمان معینی کارایی دارند و پس از آن نیاز به تعویض فیلتر تصفیه آب 6 مرحله ای 7 مرحله ای 8 مرحله ای دارند.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این دستگاه‌ها، توانایی آن‌ها در تعدیل سختی آب و حفظ املاح معدنی مفید مانند کلسیم، منیزیم و سدیم است. برخلاف برخی روش‌های سنتی که آب را کاملاً خالص و بدون املاح می‌کنند، سیستم‌های مدرن تصفیه آب را پس از پالایش، با مواد معدنی مفید غنی‌سازی کرده و کیفیت آن را افزایش می‌دهند.

علاوه بر این، مدل‌های ۷ مرحله‌ای و بالاتر، آب را به آب قلیایی تبدیل می‌کنند و قیمت پک کامل فیلتر تصفیه آب 6 مرحله ای کمی از مدل های 7 مرحله ای یونیزه قلیایی و 8 مرحله ای آنتی باکتریال اکسیژن ساز کمتر است با این وجود قیمت فیلتر تصفیه آب تایوانی خانگی در مرکز خرید فیلتر تصفیه آب مینروا فیلتر کاملا مقرون به صرفه بوده و هزینه تعویض فیلتر تصفیه آب خانگی در قبال این که در شبانه روز آب آشامیدنی با استاندارد های جهانی در اختیار دارید و نیازی به فیلتر ساید ندارید و همچنین مضرات آب گازدار و آب اسیدی لوله های شهری را نیز تحمل نمیکنید کاملا به صرفه و اقتصادی و عقلانی است. نوشیدن آب قلیایی می‌تواند تأثیرات مثبتی بر روی سلامتی داشته باشد، از جمله بهبود عملکرد گوارشی، تقویت سیستم ایمنی و کاهش اثرات اسیدیته بدن. شرکت مینروا فیلتر عرضه کننده لیست روز قیمت دستگاه تصفیه آب ایرانی و قیمت دستگاه تصفیه آب تایوانی اصل در سراسر ایران با خدمات نصب و ارسال رایگان است.

سرمایه‌گذاری روی یک دستگاه تصفیه آب استاندارد مناسب، علاوه بر تأمین آب سالم، به کاهش هزینه‌های خرید آب معدنی با بطری پلاستیک نیز کمک می‌کند و یک انتخاب هوشمندانه برای حفظ سلامتی خانواده است.