آلومینیوم یک ماده شیمیایی موجود در یک ماده تصفیه آب (سولفات آلومینیوم) است که اغلب توسط شرکت‌های تصفیه در طول فرآیند تصفیه آب آشامیدنی استفاده می‌شود. در نتیجه این ماده در آب آشامیدنی تصفیه شده ممکن است وجود داشته باشد. با این حال، اخیراً در رسوبات سرب که در داخل لوله‌های آب تشکیل می‌شود نیز یافت شده است.
سولفات آلومینیوم در تصفیه آب
تامین کنندگان آب شهری، مانند شرکت آبرسانی محلی شما، از سولفات آلومینیوم برای تصفیه آب آشامیدنی استفاده می‌کنند. علاوه بر این، زمانی که آب دچار رسوب می‌شود، باز هم از این ماده برای رفع رسوبات آب تصفیه شده استفاده می‌شود.
هنگامی که سولفات آلومینیوم به آب اضافه می‌شود، ناخالصی‌های میکروسکوپی از بین می‌روند و به ذرات بزرگی تبدیل می‌شوند. سپس این توده‌ها در ته مخازن می‌مانند و در نهایت از آب تصفیه می‌شوند. این امر آب را برای نوشیدن ایمن‌تر می‌کند. بر همین اساس، گاهی اوقات از سولفات آلومینیوم نیز در استخرها برای کاهش تیرگی آب استفاده می‌شود.
در حالی که وجود آلومینیوم در لوله‌های آب تعجب آور نیست و همچنین، از نظر محققان مشکل بهداشتی پیچیده‌ای شناسایی نشده است، اما با این وجود، این ماده می‌تواند پیامدهای دیگری بر کیفیت آب آشامیدنی داشته باشد که هنوز ناشناخته است.
به طور خاص، دانیل جیامر، استاد مهندسی محیط زیست در دانشکده مهندسی مک‌کلوی در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، کنجکاو بود که ببیند آلومینیوم چگونه بر میزان سرب در داخل لوله‌های آب تأثیر می‌گذارد. وی بعد از بررسی‌های خود عنوان کرد: آلومینیوم می‌تواند بر میزان حلالیت سرب در آب اثر بگذارد و همین موضوع می‌تواند سطح سرب در آب آشامیدنی را افزایش دهد.
سرب در آب
سرب یکی از موادی است که پس از تصفیه آب به درون آب مصرفی خانواده‌ها راه پیدا می‌کند. این ماده بر اثر خوردگی لوله‌های شهری وارد آب می‌شود و حتی اگر میزان اسیدی بودن آب زیاد باشد، این اتفاق سریع‌تر رخ می‌دهد و آب به وجود سرب آلوده می‌شود.
آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا سرب را آنقدر سمی می‌داند که میزان توصیه شده آن در آب آشامیدنی صفر اعلام کرده است. با این حال، سطح نرمال برای منابع آب شهری در حال حاضر 15 قسمت در هر میلیارد تعیین شده است. اما اگر از این سطوح بالاتر برود می‌تواند مشکلات بسیاری برای سلامت بشر مانند مسمومیت، آسیب عصبی، مشکلات کلیوی و قلبی عروقی به وجود آورد.
افزایش سرب در آب آشامیدنی
جیامر و همکارانش، از جمله Guiwei Li، دانشجوی دکترا، چندین آزمایش انجام دادند و متوجه شدند که آلومینیوم می‌تواند بر حلالیت سرب در آب تأثیر بگذارد. نتایج این مطالعه اخیرا در مجله علمی Environmental Science & Technology منتشر شده است. از آنجایی که مقاله برای بهترین اثر در ACS نامزد شده است، دسترسی آنلاین به مقاله برای عموم آزاد است.
برای این مطالعه، محققان از مدل‌های ساده‌سازی‌شده برای ارزیابی چگونگی تأثیر آلومینیوم، فسفات و ترکیبی از آنها بر سرب که در یک ظرف آب با ترکیبی مشابه با آنچه در سیستم‌های آب شهری یافت می‌شود، استفاده کردند. هدف اصلی آنها این بود که درک واضح‌تری از این که چگونه این مواد شیمیایی بر حلالیت سرب تأثیر می‌گذارند، یا به طور خاص‌تر، اینکه چه مقدار سرب در مواجهه با این مواد شیمیایی حل می‌شود و وارد آب می‌شود، به دست آورند.
آنها دریافتند که در شیشه‌ای که در آن فقط آلومینیوم اضافه شده بود، هیچ تاثیری بر حلالیت نوار سرب وجود نداشت. سرب با غلظت حدود 100 میکروگرم در لیتر در آب حل شده بود. در شیشه‌ای که فقط فسفات به آن اضافه شده بود، غلظت سرب در آب از حدود 100 میکروگرم در لیتر به کمتر از یک کاهش یافت. در ظرفی که هم آلومینیوم و هم فسفات به آن اضافه شده بود، غلظت سرب در آب از حدود 100 میکروگرم در لیتر به حدود 10 میکروگرم در لیتر کاهش یافت.
جیامر گفت که ده میکروگرم سرب در هر لیتر آب هنوز کمتر از استانداردهای آب آشامیدنی است، اما همچنان سرب در آب بیشتر از آن چیزی است که در شیشه بدون آلومینیوم دیده می‌شود.
او گفت: «در این بررسی به نتایج شگفت‌آوری رسیدیم. “برخی از مردم فکر می‌کردند که آلومینیوم هیچ کاری انجام نمی‌دهد و بی اثر است. اما ما در کارمان دیدیم که در واقع بر میزان سرب در آب تاثیر می‌گذارد.”
بنابراین میتوان این ماده را در تصفیه آب مناسب و کاربردی دید، اما همین ماده کاربردی می‌تواند در آب با سرب واکنش نشان دهد و بر میزان حلالیت آن در آب اثر بگذارد که خطرناک خواهد بود. به هر جهت وجود سرب در آب آشامیدنی مضرات جبران ناپذیری داشته و میتوان با بهترین دستگاه تصفیه آب آن را کاملا از آب لوله کشی شهری حذف و تصفیه نمود.
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)