تصفیه فاضلاب فرآیندی است که آلودگی‌ها را از فاضلاب جدا کرده و آن را به آبی تبدیل می‌کند که می‌توان دوباره آن را به چرخه طبیعت بازگرداند. این آب پس از تصفیه، تأثیر مخربی بر محیط‌زیست ندارد و حتی می‌توان از آن مجدداً استفاده کرد؛ این کار را «بازیافت آب» می‌نامند.
فرآیند تصفیه در تصفیه‌خانه‌های فاضلاب انجام میشود و توسط بهترین مارک دستگاه تصفیه آب خانگی تایوانی اصل ایرانی خارجی آمریکایی در خانه ها تکمیل میگردد که میتوانید از قیمت بهترین دستگاه تصفیه آب خانگی تایوانی اصل آمریکایی ایرانی در تصفیه آب مشهد، تصفیه آب اصفهان، تصفیه آب تبریز یا تصفیه آب شیراز و تهران و کرج و دیگر شهرهای ایران بهره مند شوید و از خدمات نصب و ارسال رایگان با تعویض فیلتر تصفیه آب خانگی در محل توسط قیمت فیلتر تصفیه آب با قیمت پک کامل فیلتر تصفیه آب 6 مرحله ای که برای تصفیه آب تایوانی تولید میشود استفاده نمایید. بسته به نوع فاضلاب، تصفیه‌خانه‌های مختلفی در جهان برای این کار وجود دارند. فاضلاب خانگی در تصفیه‌خانه‌های شهری پردازش میشود که به آن‌ها تصفیه‌خانه فاضلاب هم می‌گویند. فاضلاب صنعتی نیز در تصفیه‌خانه‌های مخصوص خود یا پس از یک مرحله پیش‌تصفیه، در تصفیه‌خانه‌های شهری تصفیه میشود. علاوه بر این، تصفیه‌خانه‌هایی برای فاضلاب کشاورزی و شیرابه زباله نیز وجود دارد.
یکی از روش‌های اصلی در تصفیه فاضلاب، جداسازی ناخالصی‌ها از طریق ته‌نشینی است. همچنین از فرآیندهای شیمیایی و زیستی، مانند اکسیداسیون، برای از بین بردن آلودگی‌ها استفاده میشود. در مراحل نهایی، آب پالایش شده و آماده تخلیه یا استفاده مجدد میشود. محصول جانبی این فرآیند، لجن است که معمولاً در همان تصفیه‌خانه یا در مرکزی دیگر پردازش میشود. اگر تصفیه به روش بی‌هوازی انجام شود، گازی به نام بیوگاز هم تولید میشود.
هدف اصلی تصفیه فاضلاب این است که آب تصفیه‌شده را به‌گونه‌ای آماده کند که بتوان آن را بدون آسیب به محیط‌زیست دفع کرد یا دوباره به کار گرفت. برای این کار، ابتدا باید مشخص شود که قرار است آب چگونه مورد استفاده قرار گیرد تا فرآیند تصفیه بر اساس آن انجام شود.
در کل، آب یک منبع حیاتی برای بقای انسان و محیط‌زیست اوست. برای حفظ و تأمین آب شیرین کافی جهت استفاده و مصرف انسان، فاضلاب باید قبل از تخلیه یا استفاده مجدد تصفیه شود. برای تصفیه فاضلاب و پاکسازی آن، از روش‌های مختلف صنعتی استفاده میشود. روش‌های رایج تصفیه فاضلاب شامل روش‌های فیزیکی، مکانیکی، زیستی و شیمیایی هستند که به حذف آلاینده‌ها از آب کمک می‌کنند. در ادامه، فرآیند هر یک از این روش‌های تصفیه فاضلاب به‌طور مفصل توضیح داده شده است.
استفاده از دستگاه تصفیه آب هشت مرحله ای برای تصفیه فاضلاب
انتخاب یک دستگاه تصفیه آب مناسب از بهترین دستگاه تصفیه آب خانگی ایرانی تایوانی اصل آمریکایی خارجی، تأثیر مستقیمی بر سلامت و کیفیت زندگی دارد. در میان گزینه‌های موجود، سیستم‌های پیشرفته تصفیه آب که از چندین مرحله فیلتراسیون بهره می‌برند، می‌توانند آبی سالم و عاری از آلودگی را برای مصرف روزانه تأمین کنند. قطعا بهترین مارک دستگاه تصفیه آب خانگی تایوانی، دستگاه تصفیه آب هشت مرحله‌ای مینروا تایوانی اصل قلیایی یونیزه است.
یکی از فناوری‌های مؤثر در تصفیه آب، استفاده از اشعه ماوراءبنفش (UV) است که به‌طور ویژه برای از بین بردن باکتری‌ها، ویروس‌ها و انگل‌های موجود در آب طراحی شده است. همان‌طور که نور خورشید به‌طور طبیعی می‌تواند میکروارگانیسم‌ها را غیرفعال کند، لامپ UV نیز با تابش مستقیم اشعه، ساختار DNA باکتری‌ها را تخریب کرده و از تکثیر آن‌ها جلوگیری می‌کند. این فناوری به‌ویژه برای تصفیه آب‌هایی که ممکن است حاوی آلودگی‌های میکروبی باشند، مانند آب چاه یا آب‌های سطحی، بسیار کارآمد است.
نکته مهم در انتخاب یک سیستم تصفیه آب چندمرحله‌ای، کیفیت فیلترها و طول عمر آن‌هاست. برخی از دستگاه‌های پیشرفته دارای فیلتر UV با دوام بالا هستند که نیاز به تعویض مداوم ندارند، درحالی‌که سایر فیلترهای تصفیه مانند فیلترهای کربنی و اسمز معکوس باید در بازه‌های زمانی مشخص تعویض شوند.
با در نظر گرفتن این نکات، انتخاب یک سیستم تصفیه آب مناسب که علاوه بر حذف ذرات معلق و آلاینده‌های شیمیایی، توانایی از بین بردن عوامل بیماری‌زا را نیز داشته باشد، بهترین راهکار برای دستیابی به آب سالم است.
تصفیه فیزیکی آب فاضلاب شهری
در مرحله اول تصفیه، فاضلاب خام از نظر مکانیکی پردازش میشود تا حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از مواد جامد آن حذف شود. برای این کار، فاضلاب ابتدا از یک صافی عبور می‌کند که زباله‌های درشت مانند برگ، کاغذ و پارچه را جدا می‌کند. این صافی‌ها در چند مرحله کار می‌کنند؛ از توری‌های درشت با فاصله چند سانتی‌متری گرفته تا توری‌های ریز که تنها چند میلی‌متر فضا دارند. زباله‌های جمع‌آوری‌شده در این مرحله آبگیری شده و برای سوزاندن یا دفع ارسال می‌شوند.
بعد از این مرحله، آب وارد مخزن شن‌گیری میشود. این مخزن به حذف ذراتی مانند شن، تکه‌های شیشه و سایر مواد سنگین کمک می‌کند. آب در این مخزن با سرعتی حدود ۰.۳ متر بر ثانیه حرکت می‌کند تا ذرات درشت ته‌نشین شوند. بسته به شرایط، از سه نوع مخزن شن‌گیری در این فرآیند تصفیه استفاده میشود:
- مخزن شن‌گیری معمولی که بدون هوادهی است.
- مخزن شن‌گیری هوادهی‌شده که با ورود هوا، مواد سبک‌تر مانند چربی و روغن را به سطح آب می‌آورد تا راحت‌تر جدا شوند.
- مخزن شن‌گیری گرد که با نیروی گریز از مرکز، ذرات را از فاضلاب جدا کرده و آن‌ها را مکش می‌کند.
پس از این مرحله، ذرات شن شسته می‌شوند تا مواد آلی از آن‌ها جدا شود. این کار باعث میشود مواد معدنی راحت‌تر خشک شده و در مواردی مانند ساخت جاده استفاده شوند. در صورتی که بازیافت ممکن نباشد، این ضایعات در محل‌های دفن زباله یا مراکز سوزاندن دفع می‌شوند.
سپس، فاضلاب وارد مخزن اولیه تصفیه میشود. در این مرحله، سرعت جریان آب کاهش می‌یابد (حدود ۱.۵ سانتی‌متر بر ثانیه) تا ذرات ریزتر ته‌نشین شده یا روی سطح آب شناور شوند. مواد ته‌نشین‌شده که به آن لجن اولیه گفته میشود، عمدتاً از مواد آلی تشکیل شده و با استفاده از اسکرابر به مخزن مخصوصی منتقل میشود. مواد شناور نیز در مسیر جداگانه‌ای جمع‌آوری می‌شوند.
مرحله بعدی، انتقال لجن به هاضم فاضلاب است. در این مخزن، طی چهار مرحله (هیدرولیز، اسیدی شدن، تولید استون و تولید متان)، گاز متان تولید میشود که در یک نیروگاه تبدیل به برق شده و برای تأمین انرژی تصفیه‌خانه استفاده میشود. این فرآیند حدود چهار هفته طول می‌کشد و در نهایت، لجن باقی‌مانده که دیگر بو ندارد و آب آن گرفته شده، معمولاً در کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
با این مراحل، بخش مکانیکی تصفیه به پایان می‌رسد. در این فرآیند، حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد آلودگی‌های فاضلاب حذف شده و آب آماده ورود به مرحله بعدی تصفیه میشود.
تصفیه بیولوژیکی آب فاضلاب شهری Biological
در بیشتر تصفیه‌خانه‌های فاضلاب، پس از مرحله تصفیه مکانیکی، آب وارد مخازن هوادهی میشود که معمولاً به‌صورت مخازن چرخشی طراحی شده‌اند. در این مرحله، تصفیه بیولوژیکی انجام میشود.
در این مخازن، با استفاده از پروانه‌ها و تزریق اکسیژن، آب به گردش درمی‌آید. این فرآیند باعث ایجاد نواحی با میزان اکسیژن متفاوت میشود و شرایطی مناسب برای رشد باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌های مفید فراهم می‌کند. این میکروارگانیسم‌ها از آلاینده‌های آلی موجود در آب تغذیه کرده و آن‌ها را به مواد معدنی تبدیل می‌کنند. در این فرآیند، باکتری‌ها به‌صورت توده‌هایی به نام لجن فعال در آب شناور می‌شوند. تأمین اکسیژن باعث تکثیر این باکتری‌ها و افزایش لجن فعال میشود. به همین دلیل، این روش را فرآیند لجن فعال می‌نامند.
پس از این مرحله، فاضلاب همراه با لجن فعال به مخزن تصفیه ثانویه منتقل میشود. در اینجا، سرعت جریان آب دوباره کاهش می‌یابد تا لجن فعال ته‌نشین شده و از آب زلال جدا شود. بخشی از این لجن برای تجزیه بیشتر به هاضم فاضلاب منتقل میشود، درحالی‌که بخش دیگر، که لجن برگشتی نام دارد، به مخزن هوادهی بازمی‌گردد تا میزان میکروارگانیسم‌ها در این مخزن حفظ شود.
در پایان تصفیه بیولوژیکی، حدود ۹۰ درصد از مواد آلاینده زیست‌تخریب‌پذیر از فاضلاب حذف میشود. از آنجایی که این مرحله نیاز به تأمین مداوم اکسیژن دارد، پرمصرف‌ترین بخش تصفیه از نظر انرژی محسوب میشود. پس از رسیدن آب به استانداردهای قانونی، می‌توان آن را به طبیعت مثلاً به رودخانه‌ها بازگرداند.
در برخی موارد، تصفیه بیولوژیکی به‌تنهایی کافی نیست و لازم است فاضلاب تحت پردازش‌های اضافی، مانند تصفیه شیمیایی، قرار بگیرد. در این روش، مواد شیمیایی به آب اضافه میشود تا آلاینده‌های باقی‌مانده نیز حذف شوند.
تصفیه شیمیایی فاضلاب
در این مرحله، از فرآیندهای شیمیایی برای تصفیه فاضلاب و رساندن آن به استانداردهای قانونی استفاده میشود. این روش شامل خنثی‌سازی، گندزدایی، حذف فسفات و نیتروژن و همچنین کاهش آهن و منگنز است.
خنثی‌سازی برای تنظیم pH فاضلاب انجام میشود که با افزودن اسید (مثل HCL) یا باز (مثل شیر آهک) به دست می‌آید.
در فرآیند گندزدایی، برای از بین بردن میکروب‌های بیماری‌زا از موادی مانند کلر یا دی‌اکسید کلر استفاده میشود. همچنین، تابش اشعه فرابنفش (UV) جایگزینی مؤثر برای مواد شیمیایی است، اما کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فسفات‌ها که در مواد شوینده، کودهای شیمیایی، افزودنی‌های غذایی و فضولات انسانی وجود دارند، اگر در فاضلاب باقی بمانند، باعث افزایش بیش از حد مواد مغذی در منابع آبی شده و رشد غیرطبیعی گیاهان (یوتروفیکاسیون) را در پی دارند که به اکوسیستم آسیب می‌زند.
برای حذف فسفات، از روش‌های رسوب‌دهی شیمیایی یا انعقاد استفاده میشود. در این روش، نمک‌های آلومینیوم یا آهن به فاضلاب اضافه می‌شوند تا فسفات‌ها را به ذرات نامحلول تبدیل کنند و همراه با لجن فعال از فاضلاب جدا سازند. در برخی موارد، میکروارگانیسم‌ها نیز می‌توانند فسفر را جذب کنند که به این روش، حذف بیولوژیکی فسفر گفته میشود، اما هنوز چندان رایج نیست.
در تصفیه شیمیایی، حذف نیتروژن نیز اهمیت دارد، زیرا ترکیبات نیتروژن‌دار مانند آمونیاک و آمونیوم، اکسیژن موجود در آب را کاهش داده و ممکن است منجر به مرگ آبزیان شوند.
نیتروژن از طریق فرآیندهای نیتریفیکاسیون و دنیتریفیکاسیون حذف میشود. در نیتریفیکاسیون، ابتدا باکتری‌های بی‌هوازی و اکسیژن، آمونیوم را به نیتریت و سپس به نیترات تبدیل می‌کنند. در مرحله بعد، دنیتریفیکاسیون با کمک باکتری‌های بی‌هوازی انجام میشود که نیترات را به گاز نیتروژن تجزیه کرده و آن را به جو بازمی‌گردانند.
برای کاهش میزان آهن در فاضلاب، یون‌های آهن (II) از طریق افزودن اکسیژن اکسید می‌شوند. برای تسریع این فرآیند، کاستیک سودا (سدیم هیدروکسید) نیز به فاضلاب اضافه میشود.
منگنز معمولاً به شکل بی‌کربنات در فاضلاب وجود دارد. افزودن اکسیژن باعث تشکیل ترکیبات نامحلول منگنز IV میشود که به‌راحتی از آب جدا می‌شوند.
فرآیندهای غشایی / نانوفیلتراسیون
در مرحله پایانی تصفیه، از روش‌های غشایی و فیلتراسیون برای جداسازی آلاینده‌های باقی‌مانده استفاده میشود. در برخی موارد، این روش‌ها با فرآیندهای شیمیایی مانند رسوب‌دهی و انعقاد ترکیب می‌شوند که یکی از نتایج آن، روش فیلتراسیون انعقادی است. در این روش، مواد منعقدکننده به فاضلاب اضافه می‌شوند تا ذرات ریز آلاینده به هم بچسبند و توده‌های قابل جداسازی تشکیل دهند. سپس، این مواد از طریق فیلترهای پارچه‌ای یا ماسه‌ای از آب جدا می‌شوند.
آب به‌آرامی از میان لایه‌های فیلتر عبور کرده و حتی کوچک‌ترین ذرات معلق آلی نیز از آن حذف می‌شوند.
نانوفیلتراسیون نیز عملکردی مشابه دارد، اما تفاوت آن در این است که آب با فشار از یک غشا عبور داده میشود که حتی ریزترین ذرات محلول، مانند مولکول‌ها و یون‌های فلزات سنگین را هم جدا می‌کند. فرآیند تصفیه آب خانگی اسمز معکوس هم بر همین اصل کار می‌کند، اما با فشار بالاتر و غشاهای ظریف‌تر، که میزان حذف آلاینده‌ها را بیشتر می‌کند.
مواد آلاینده‌ای که در این مراحل جدا می‌شوند، به شکل لجن فیلتر به مخزن اولیه تصفیه فاضلاب منتقل شده و در بخش پردازش لجن تصفیه می‌شوند.
در پایان، آب تصفیه‌شده وارد مخزن ذخیره نهایی میشود. در این مرحله، نمونه‌گیری و آزمایش‌های نهایی روی آب انجام میشود. تنها در صورتی که کیفیت آب با استانداردهای قانونی مطابقت داشته باشد، به چرخه مصرف بازگردانده میشود.
کلام پایانی
در دنیای امروز، کیفیت آب آشامیدنی بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا کرده است. بسیاری از افراد تصور می‌کنند که آب لوله‌کشی شهری به‌طور کامل تصفیه شده و عاری از هرگونه آلاینده است، اما واقعیت این است که وجود ذرات معلق، فلزات سنگین و حتی ترکیبات شیمیایی نامرئی می‌تواند سلامت مصرف‌کنندگان را به خطر بیندازد.
برای حل این مشکل، استفاده از فناوری‌های نوین تصفیه آب خانگی به یکی از مطمئن‌ترین گزینه‌ها تبدیل شده است. دستگاه‌های تصفیه آب پیشرفته که از روش‌هایی مانند اسمز معکوس، فیلتراسیون چندلایه‌ای و فناوری نانوفیلترها بهره می‌برند، قادرند کوچک‌ترین آلاینده‌ها را از بین برده و آبی زلال و سالم را در اختیار شما قرار دهند. این فناوری‌ها نه‌تنها ذرات مضر را حذف می‌کنند، بلکه با حفظ مواد معدنی مفید، طعم و کیفیت آب را نیز بهبود می‌بخشند.
از سوی دیگر، تصفیه آب در مقیاس شهری هرچند یک ضرورت است، اما نمی‌تواند تمام آلاینده‌ها را از بین ببرد. به همین دلیل، انتخاب یک دستگاه تصفیه آب خانگی استاندارد که با تاییدیه‌های بین‌المللی سازگار باشد مانند تصفیه آب 8 مرحله ای یا یک دستگاه تصفیه آب قلیایی با بهترین مارک تصفیه آب، بهترین راهکار برای داشتن آبی سالم در خانه است. در هنگام خرید، بررسی برندهای معتبر و آگاهی از ویژگی‌های فنی دستگاه می‌تواند به شما کمک کند تا گزینه‌ای متناسب با نیاز خود انتخاب کنید.
در نهایت، تفاوت میان یک آب آشامیدنی کاملاً سالم و آبی که صرفاً تصفیه اولیه شده، در جزئیات فرآیند تصفیه نهفته است. با انتخاب فناوری مناسب و دستگاهی که مطابق با استانداردهای جهانی باشد، می‌توان از سلامت و کیفیت آب مصرفی اطمینان حاصل کرد.
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)