تی دی اس چیست و چرا باید آن را اندازه گیری کرد؟

آب به عنوان یکی از قویترین حلالها به شمار میآید و توانایی بالایی در جذب مواد و مولکولهای دیگر دارد. از این رو، سطح کل جامدات محلول در آب را تی دی اس (TDS) میگویند. جامدات محلول در آب میتوانند آلی یا معدنی باشند. درک سطح TDS آب و اینکه کدام مواد جامد محلول در آب وجود دارند، تصویری درست از کیفیت آب را نشان میدهد. در این مقاله درباره تی دی اس و انواع مختلف جامدات محلول در آب، نحوه اندازه گیری آنها و نحوه کاهش کل جامدات محلول در آب صحبت خواهیم کرد.
تی دی اس در آب چیست؟
کل جامدات محلول در آب (TDS) مقدار مواد آلی و معدنی مانند فلزات، مواد معدنی، نمکها و یونها هستند که در حجم خاصی از آب حل شدهاند. TDS اساساً معیاری از هر مولکولی است که در آب حل شده و به طور خاص این مولکولها شامل H2O نمیشود. از آنجایی آب به عنوان یک حلال قوی شناخته میشود، هنگامی که با موادی ترکیب میشود که قابلیت جذب بالایی دارند، به سرعت آنها را جذب میکند و به این ترتیب در آب حل میشوند. تی دی اس موجود در آب تقریبا در هر جایی وجود دارد و منبع آب خیلی مهم نیست، از جمله چشمههای آب طبیعی، مواد شیمیایی مورد استفاده برای تصفیه آب شهری، رودخانهها و حتی در سیستم لوله کشی خانه شما.
انواع مواد جامد محلول در آب
فهرست زیر کل مواد جامد محلول در آب است که ممکن است در آب خانه شما نیز وجود داشته باشند:
- کلسیم
- کلرید
- منیزیم
- پتاسیم
- روی
- آلومینیوم
- مس
- سرب
- آرسنیک
- آهن
- کلر
- سدیم
- فلوراید
- بی کربناتها
- سولفاتها
- آفتکشها
- علفکشها
این مواد از چه منابعی به آب راه پیدا میکنند؟
کل جامدات محلول از منابع بسیاری، چه طبیعی و چه ساخته دست بشر، وارد منابع آب میشوند. منابع طبیعی عبارتاند از چشمهها، دریاچهها، رودخانهها، گیاهان و خاک. به عنوان مثال، هنگامی که آب در زیر زمین و در یک چشمه طبیعی جریان دارد، مواد معدنی مانند کلسیم، منیزیم و پتاسیم را از سنگها جذب آب میشوند.
از سوی دیگر، فعالیتهای انسانی نیز میتواند باعث ورود این مواد به منابع آب شوند. آفتکشها و علفکشها ممکن است از پساب کشاورزی وارد آب شوند، سرب از لولههای قدیمی لوله کشی شهری و کلر ممکن است از تصفیه خانهها وارد آب شوند. حتی برخی از این مواد جامد محلول در آب ممکن است به صورت برنامه ریزی شده وارد آب شوند. به عنوان مثال، برخی از برندهای آب معدنی برای اینکه بتوانند مواد معدنی را به آب وارد کنند، به صورت دستی این کار را انجام میدهند.
TDS چگونه اندازه گیری میشود؟
کل جامدات محلول (TDS) به صورت حجم آب با واحد میلیگرم در لیتر (mg/L) اندازه گیری میشود که به صورت عامیانه با اصطلاح قسمت در میلیون (ppm) شناخته میشود. طبق مقررات آب آشامیدنی EPA، مقدار 500 ppm حداکثر مقدار توصیه شده TDS برای آب آشامیدنی است. هر اندازه گیری بالاتر از 1000 ppm، سطح ناامن TDS است. اگر سطح تی دی اس در آب از 2000 ppm بیشتر شود، حتی برخی از دستگاههای تصفیه آب نیز نمیتوانند این مواد را از آب تصفیه کنند.
آزمایش آب با استفاده از تی دی اس سنجها سادهترین راه برای اندازه گیری کل جامدات محلول در آب است. به عنوان مثال، اگر یک TDS متر 100 ppm را نشان دهد، به این معنی است که آب دارای یک میلیون ذره، 100 یون محلول و 999900 مولکول آب است. این میزان پایینترین سطح TDS در آب در نظر گرفته میشود. با این حال، TDS متر نشان نمیدهد که چه نوع مواد محلولی در آب وجود دارد. بهترین راه این است که آب را به آزمایشگاهها ببرید و آنجا میزان تی دی اس را بسنجید، اما دقت کیتهای تست آب نیز برای بررسی اولیه مناسب هستند. برند مینروا که در ایران بهترین دستگاه تصفیه آب خانگی محسوب میگردد توانایی کاهش تی دی اس آب تا زیر 100 را طبق استاندارد جهانی بهداشت دارد.
سطح TDS در آب |
|
کمتر از 50-250 ppm | کم: کمبود مواد معدنی مانند کلسیم، منیزیم و روی. |
300-500 ppm | ایدهآل: این سطح میزان ایدهآل مواد محلول در آب آشامیدنی است. آب به احتمال زیاد حاوی مواد معدنی است و طعم بدی ندارد. |
600-900 ppm | عالی نیست: برای تصفیه TDS در آب حتما یک دستگاه تصفیه آب اسمز معکوس بخرید. |
1000-2000 ppm | بد: نوشیدن آب در این سطح TDS توصیه نمیشود. |
بیشتر از 2000 ppm | غیرقابل قبول: سطح TDS بالای 2000 سطح ناامن است و دستگاههای تصفیه آب خانگی نمیتوانند به درستی این سطح از آلودگی را فیلتر کنند. |
چرا باید کل جامدات محلول را اندازه بگیرید؟
کل مواد جامد محلول در آب میتوانند بر کیفیت آب، سلامت، سیستم لوله کشی منزل و حتی کارهای روزانه مانند پخت و پز و تمیز کردن تأثیر بگذارند. با اندازهگیری TDS، میتوانید کیفیت آب مصرفی در خانه خود را بهبود دهید و تأثیر آن بر زندگی روزمره خود را بهتر درک کنید. همچنین، به شما این امکان را میدهد که تصمیمی آگاهانه برای حل مشکل کیفیت آب خود بگیرید و مؤثرترین سیستم فیلتراسیون را در خانه خود نصب کنید.
1. مزه و بو
غلظت بالایی از کل مواد جامد محلول (TDS) در آب میتواند باعث طعم تلخ و بوی نامطبوع در آب شود. هر چه غلظت کل مواد جامد محلول بیشتر باشد، آب مصرفی در خانه شما تلختر خواهد بود. یک سیستم اسمز معکوس برای این منظور پیشنهاد میشود و میتواند تلخی آب را از بین ببرد.
2. سلامتی
برخی از مواد مانند سرب و مس برای سلامتی مضر هستند. برای مثال، سرب در آب آشامیدنی میتواند باعث آسیب مغزی و سیستم عصبی شود و سطوح بالای مس میتواند باعث تهوع شود. یک سیستم اسمز معکوس یا دستگاه تقطیر آب برای فیلتر کردن فلزات سنگین توصیه میشود.
- بیشتر بخوانید: آلومینیوم و افزایش سطح سرب در آب آشامیدنی
3. تعمیر و نگهداری دستگاه تصفیه آب
سیستمهای تصفیه آب یک راه حل عالی برای کاهش کل جامدات محلول در آب هستند، اما این دستگاهها عمر مفید دارند و این شما هستید که باید از آنها مراقبت و نگهداری کنید. علاوه بر اینکه از سلامت دستگاه خود باید مطمئن شوید، باید آب را به صورت دورهای با کیتها و یا با کمک آزمایشگاه بررسی کنید.
4. لوله کشی و لوازم خانگی
آبی که حاوی سطوح بالایی از کلسیم و منیزیم محلول است، آب سخت است و میتواند منجر به افزایش سطح TDS در آب شود. وقتی نمکهای کلسیم و منیزیم در آب حل میشوند، در لولهها جمع میشوند و رسوب تشکیل میدهند که عمر وسایل شما را کوتاه میکند و همچنین نیاز به تعویض لولهها را افزایش میدهند. برای این کار لازم است که دستگاهی مناسب برای تصفیه کلسیم و منیزیم داشته باشید.
5. آشپزی
اگرچه سطح زیر 1000 پی پی ام برای سلامتی مضر نیست، اما پخت و پز با آب دارای تی دی اس بالا میتواند طعم غذا را تغییر دهد. به عنوان مثال، اگر آب دارای سطح بالایی از کلر باشد، ممکن است متوجه مزه بد ماکارونی شوید. دستگاههای دارای فیلتر کربن یک انتخاب عالی برای حذف کلر از آب هستند.
6. تمیز کردن
اگر ظروف و لباسها در خانه شما بعد از شستشو باز هم لکههایی دارند، نشان میدهد که میزان تی دی اس در آب مصرفی شما بالا است. سیستمهای فیلتراسیون میتوانند سطح TDS را کاهش دهند و تمیز کاری در خانه شما را بسیار کارآمدتر کند.